Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2017 r., sygn. II FSK 1013/15
Mając na uwadze treść art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. nie można pomijać zasad dotyczących rozliczeń podatkowych tej grupy podatników, która zobowiązana jest do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W takim przypadku ustalenie dochodu następuje w sposób szczególny, to jest na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia WSA (del.) Anna Juszczyk-Wiśniewska (sprawozdawca), Protokolant Anna Świech, po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. M. K. i M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 listopada 2014 r. sygn. akt I SA/Po 251/14 w sprawie ze skargi K. M. K. i M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. M. K. i M. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 2 400 (słownie: dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 19 listopada 2014 r. sygn. akt I SA/Po 251/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę K. M. K. i M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007. Z uzasadnienia orzeczenia Sądu pierwszej instancji wynika, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. decyzją z dnia 11 grudnia 2012 r. określił K. K. i M. K. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. w wysokości 60.263 zł. W następstwie uchylenia ww. decyzji przez Dyrektora Izby Skarbowej w P. decyzją z dnia 19 marca 2013 r., Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. decyzją z dnia 26 lipca 2013 r. nr [...], po ponownym rozpoznaniu sprawy, określił ww. podatnikom zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. w wysokości 60.263 zł. W motywach rozstrzygnięcia wskazano, że w dniu 29 kwietnia 2008 r. K. i M. K. złożyli w Urzędzie Skarbowym P. zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy 2007 (PIT-36), w którym wykazali m.in.: uzyskanie przychodów z działalności gospodarczej, w tym: przychód 449.194,80 zł, koszty uzyskania przychodu 359.185,15 zł, dochód 90.009,65 zł; dochód po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne 83.313,28 zł; podstawa obliczenia podatku 41.657 zł, podatek należny 11.621 zł. Organ kontroli skarbowej w toku postępowania kontrolnego ustalił, że wykazany w powyższym zeznaniu przychód, uzyskany został przez M. K. z wykonywanej przez niego w 2007 r. działalności gospodarczej w C. s. c. A. K., M. K. Z załącznika do zeznania PIT-36 wynika, że spółka C. osiągnęła w 2007 r. przychód w wysokości 898.389,60 zł, z czego na M. K., który w spółce posiadał 50% udziałów, przypadała kwota 449.194,80 zł. Ze złożonego zeznania PIT-36 wynikało również, że K. K. nie osiągnęła w 2007 r. żadnych przychodów, a zatem organ I instancji ustalenia w zakresie przychodu, kosztów uzyskania przychodu oraz dochodu skoncentrował na danych dotyczących M. K. jako udziałowca spółki cywilnej C. Na podstawie zebranego w toku postępowania materiału dowodowego, a także dokumentów włączonych do akt sprawy z postępowania kontrolnego u R. P., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą I. oraz decyzji z dnia 31 sierpnia 2012 r., nr [...], określającej R. P. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r., stwierdzono, że spółka C. zaewidencjonowała w 2007 r. w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatki na podstawie 7 faktur VAT wystawionych przez Z., które to faktury dokumentowały zdarzenia gospodarcze, które nie miały miejsca w rzeczywistości. Wskazano, że w trakcie postępowania, poza spornymi fakturami oraz zeznaniami A. K., M. K. i R. P., wspólnicy spółki, jak i R. P., nie przedstawili jakichkolwiek innych dowodów świadczących o tym, że usługi udokumentowane tymi fakturami zostały wykonane przez ich wystawcę. W konsekwencji organ nie uznał za dowód w sprawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów prowadzonej przez spółkę C. w części dotyczącej faktur zakupu VAT wystawionych przez firmę I. W związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami organ skorygował dane wykazane przez podatników w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy 2007 (PIT-36) i określił podatek należny w wysokości 60.263 zł. Po rozpatrzeniu wniesionego odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu decyzją z dnia 17 stycznia 2014 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W jego ocenie, zgromadzony w sprawie materiał odwodowy jednoznacznie wskazuje, że usługi wymienione na fakturach wystawionych przez firmę I. dla spółki C. nie zostały faktycznie wykonane, a to oznacza, że wydatki w kwocie 144.500 zł (50% z kwoty 289.000 zł) nie stanowią kosztów uzyskania przychodów M. K., na podstawie art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. Organ II instancji podkreślił, że oprócz spornych faktur, spółka C. nie przedstawiła żadnych innych dowodów świadczących o wykonywaniu na jej rzecz usług przez firmę I. Spółka C. nie posiada żadnej umowy na wykonanie przez I. usług, nie posiada zleceń, z których wynikałby zakres i ilość urządzeń, które miałyby być naprawiane, ani dowodów potwierdzających wydanie firmie I. ciepłomierzy i wodomierzy do naprawy oraz dowodów potwierdzających przyjęcie powyższych urządzeń po naprawie. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu K. K. i M. K. wnieśli o uchylenie powyższej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji, a także
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
