Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2016 r., sygn. I FSK 565/15
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA (del.) Dagmara Dominik-Ogińska (spr.), Protokolant Jan Jaworski, po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Przedsiębiorstwa W. P. "F." sp. z o. o. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Go 653/14 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa W. P. "F." sp. z o. o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 18 września 2014 r., nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia na majątku podatnika kwoty zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2013 r. wraz z odsetkami za zwłokę oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.
1.1. Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2014r. sygn. akt I SA/Go 653/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim (dalej: Sąd pierwszej instancji) oddalił skargę "F." sp. z o.o. w K. (dalej: spółka/ skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z.(dalej: organ odwoławczy) z dnia 18 września 2014 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia 18 czerwca 2014r. nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia na majątku skarżącej zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług (dalej: VAT) za styczeń i luty 2013 r. w przybliżonej wysokości 11.543,00 zł, w tym należność główna w kwocie 10.246,00 zł i odsetki w kwocie 1.297,00 zł.
1.2. Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że w ramach kontroli prowadzonej przez organ podatkowy pierwszej instancji w zakresie VAT za okres od maja 2012 r. do lutego 2013 r. ustalono, że spółka uczestniczyła w transakcjach łańcuchowych zawieranych pomiędzy czterema podmiotami: firmą R. Sp. z o.o., B. - firmą M. Sp. z o.o., S. - firmą F. Sp. z o.o., G. - firmą H. s.r.o., Słowacja bądź firmą G. s.r.o., Republika Czech. Transakcje odbywały się według następującego schematu: firma R. Sp. z o.o. z B. sprzedawała towar dla firmy M. Sp. z o.o. ze S., która go odsprzedawała dla F. Sp. z o.o. w G., a ta z kolei odsprzedawała go dla firmy na Słowacji lub w Czechach, i odwrotnie: firma G. s.r.o. w Republice Czech sprzedawała towar do skarżącej, ta do M. sp. z o.o. w S., a ta z kolei do R. Sp. z o.o. w B. Jak jednak ustalono, w wyniku tych dostaw towary były bezpośrednio transportowane z Polski, tj. od pierwszego z podmiotów - R. Sp. z o.o. w łańcuchu do kraju siedziby ostatecznego nabywcy firmy na Słowacji bądź w Czechach, bądź odwrotnie: z Czech bezpośrednio do firmy R. Sp. z o.o. W każdym przypadku to firma R. Sp. z o.o. organizowała transport, pozostałe podmioty jedynie refakturowały koszty transportu na następny w łańcuchu podmiot. Zatem, pomiędzy ww. podmiotami dochodziło tylko do jednego fizycznego wydania towaru, a do kilku dostaw, w rozumieniu prawnym (w rozpoznawanym przypadku do trzech dostaw). W świetle powyższego uznano, że dostawie dokonywanej przez firmę R. Sp. z o.o. należy przyporządkować transport towarów (miejsce świadczenia takiej dostawy znajduje się w takim przypadku w Polsce), zaś miejsce świadczenia wszystkich pozostałych dostaw towarów powinno znajdować się odpowiednio na Słowacji lub w Czechach. Uznano za bezsporne, że w opisanej sytuacji wprowadzono do obrotu gospodarczego faktury VAT, wystawione przez skarżącą na rzecz M. sp. z o.o. W związku z powyższym organ podatkowy pierwszej instancji wydał decyzję zabezpieczającą, która została utrzymana w mocy decyzją organu odwoławczego. Wskazano, że obawa niewykonania przewidywanego obowiązku wynika zarówno z charakteru dokonanych przez skarżącą spółkę czynności, polegających na nierzetelnym prowadzeniu rejestrów dla potrzeb VAT, jak i wysokiej kwoty przewidywanych należności budżetowych w VAT za miesiące lipiec, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2012 r., nienależnie otrzymanego zwrotu za październik 2012 r., jak i zobowiązań za styczeń i luty 2013 r. Dodano, że o konieczności zabezpieczenia zobowiązania podatkowego świadczyła także dokonana przez organ podatkowy pierwszej instancji analiza sytuacji finansowo-majątkowej skarżącej, z punktu widzenia możliwości ich uregulowania. Wskazano, że w toku prowadzonego przez organ podatkowy pierwszej instancji postępowania nie ujawniono żadnych nieruchomości oraz składników majątku ruchomego (potwierdza to również oświadczenie skarżącej - ORD-HZ). Podniesiono, że dochody wykazane przez skarżącą w CIT-8 (średni roczny dochód po pomniejszeniu o zaliczki na podatek, z uwzględnieniem konieczności pokrycia straty za 2011 r., wyniósł 17.566,67 zł, tj. 52.700,00 zł : 3 lata), w porównaniu z przewidywaną kwotą zobowiązań podatkowych w VAT za miesiące lipiec, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2012r., styczeń, luty 2013 r. i nienależnie otrzymanego zwrotu za miesiąc październik 2012 r. oraz odsetek za zwłokę, w łącznej wysokości 73.998,00 zł, były niewystarczające, aby pozwoliły uregulować w całości przedmiotowe należności. Istotny jest również fakt, że wobec spółki prowadzona jest także kontrola podatkowa w zakresie VAT za miesiące lipiec, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2012 r. w którym także dokonano zabezpieczenia na majątku w przybliżonej wysokości 62.455 zł. Zwiększa to łączną kwotę należności, które spółka będzie zobowiązana zapłacić na rzecz budżetu państwa. Organ odwoławczy podkreślił przy tym, że powyższych ustaleń dokonano w oparciu o wyczerpująco zebrany materiał dowodowy i prawidłowo wyjaśniony stan faktyczny sprawy. W odniesieniu zaś do twierdzeń skarżącej o bezzasadności zabezpieczenia spłaty należności, w związku z zabezpieczeniem ich wykonania przez spółkę poprzez dokonanie wpłaty na rachunek organu podatkowego, organ odwoławczy wyjaśnił, że wpłata kwoty stanowiącej równowartość przewidywanych zobowiązań w VAT za miesiące styczeń i luty 2013 r. nastąpiła po wydaniu zaskarżonej decyzji o zabezpieczeniu. Po rozpatrzeniu wniosku spółki z dnia 4 lipca 2014 r. organ podatkowy pierwszej instancji wydał w dniu 9 lipca 2014 r. postanowienie o przyjęciu powyższej kwoty na zabezpieczenie wykonania decyzji z dnia 18 czerwca 2014 r. Zatem na dzień wydania zaskarżonej decyzji istniały okoliczności uzasadniające wydanie decyzji o zabezpieczeniu. Co więcej, po wydaniu postanowienia o przyjęciu zabezpieczenia spółki, organ podatkowy pierwszej instancji postanowieniem z dnia 10 lipca 2014 r. uchylił zabezpieczenie wobec spółki, prowadzone na podstawie zarządzenia zabezpieczenia z dnia 20 czerwca 2014r., dotyczącego wierzytelności z tytułu VAT za ww. okres w łącznej kwocie 11.543,00. Zatem, po przyjęciu przez organ podatkowy pierwszej instancji dobrowolnie zgłoszonego przez spółkę zabezpieczenia wykonania zaskarżonej decyzji, ze strony organu podatkowego pierwszej instancji nie toczą się wobec spółki żadne czynności, które mogłyby negatywnie wpłynąć na prowadzenie przez spółkę działalności. Za nieuzasadnione uznano twierdzenie spółki, że interes Skarbu Państwa, którego zabezpieczenie wykonania obejmuje zaskarżona decyzja, jest wystarczająco chroniony, gdyż organ podatkowy pierwszej instancji nie dokonał zwrotów wykazanych w złożonych deklaracjach dla potrzeb VAT za miesiące styczeń i luty 2013 r., wyjaśniając przy tym, że zgodnie z ustaleniami kontroli, zwroty za te miesiące są nienależne, a z analizy materiału dowodowego zebranego w kontroli podatkowej wynika, że za te miesiące dodatkowo przewidywane są zobowiązania podatkowe.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
