22.10.2015

Postanowienie NSA z dnia 22 października 2015 r., sygn. I OW 211/15

Pomoc społeczna

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 22 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku P. T. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem m. st. Warszawy a Prezydentem Miasta Poznania w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku w sprawie pomocy mieszkaniowej postanawia: odrzucić wniosek.

Uzasadnienie

Pismem z 24 września 2015 r. P. T. złożył wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem m. st. Warszawy a Prezydentem Poznania w przedmiocie rozpoznania wniosku w sprawie "pomocy mieszkaniowej".

Wnioskodawca podniósł, że oba wspomniane organy od 10 lat uchylają się od obowiązku dostarczenia mu, w oparciu o art. 67 i 69 Konstytucji RP, pomocy mieszkaniowej z zasobów komunalnych. Podkreślił, że od 18 września 2007 r. mieszka w Warszawie i miasto to stanowi jego obecne centrum życiowe, z którym wiąże swoją przyszłość, kształci się oraz leczy specjalistycznie. Z związku z powyższym, zdaniem wnioskodawcy, Prezydent m. st. Warszawy jest organem właściwym do dostarczenia mu mieszkania socjalnego z zasobów komunalnych, jednakże "z pobudek homofobicznych uprzedzeń uchyla się od rozpoznania wniosku z 18 września 2014 r. o lokal socjalny i komunalny".

W odpowiedzi na powyższy wniosek Prezydent m. st. Warszawy pismem z 12 października 2015 r. podniósł, że w jego ocenie skarga jest niedopuszczalna i powinna zostać odrzucona, albowiem sprawa przyznania lokalu socjalnego przez gminę nie jest sprawą sądowoadministracyjną. Najem lokalu socjalnego regulowany jest umową cywilnoprawną, wobec tego wszelkie spory wynikłe na tym tle, również w zakresie uprawnień do lokalu socjalnego, rozstrzygane są w innym postępowaniu niż postępowanie sądowoadministracyjne (por. postanowienie WSA z Lublinie z 17 lutego 2010 r., III SAB/Lu /10). Ponadto podkreślono, że zasady gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy uregulowane zostały w ustawie z 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu Cywilnego. Ustawa ta nie przewiduje załatwiania spraw przyznawania uprawnień do lokalu w formie jakiegokolwiek aktu administracyjnego i odnosi się to również do czynności poprzedzających nawiązanie stosunku najmu. Prawdą jest, że realizowane przez gminę zadania związane z zapewnieniem lokali znajdujących się w mieszkaniowym zasobie gminy są zadaniami z zakresu administracji publicznej, ale w przedmiotowej sprawie skarżący dąży do zawarcia umowy, która uczyniłaby go najemcą lokalu, a te kwestie bezsprzecznie regulowane są umowami cywilnoprawnymi i do rozstrzygania sporów w tym zakresie właściwe są sądy powszechne (por. postanowienie WSA we Wrocławiu z 3 lutego 2014 r., IV SA/Wr 827/13).

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne