Wyrok NSA z dnia 12 maja 2015 r., sygn. II OSK 2448/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska Protokolant starszy inspektor sądowy Wioletta Lasota po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K. C. Sp. z o.o. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 19 czerwca 2013 r. sygn. akt II SA/Ke 326/13 w sprawie ze skargi K. C. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Świętokrzyskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Kielcach z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie nadzoru sanitarnego oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 19 czerwca 2013 r., sygn. akt II SA/Ke 326/13 oddalił skargę K. Sp. z o.o. z siedzibą w Pabianicach na decyzję Świętokrzyskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Kielcach z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie nadzoru sanitarnego. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd podał, iż w dniach 9 stycznia 2013r. - 10 stycznia 2013r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Ostrowcu Świętokrzyskim przeprowadził w prowadzonym przez Spółkę sklepie H. przy ul. R. w Ostrowcu Świętokrzyskim kontrolę - działając na podstawie informacji dziennikarza lokalnej gazety o fakcie sprzedaży w tym miejscu tzw. "dopalaczy". Mając na względzie podejrzenie, że sprzedawane w sklepie produkty mogą stwarzać bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi skorzystano z uprawnień art. 79 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013r. poz. 672) i kontrolę przeprowadzono bez zawiadomienia przedsiębiorcy o zamiarze wszczęcia kontroli. Dodatkowo, korzystając z uprawnień art. 10 § 2 k.p.a. odstąpiono od zasady czynnego udziału strony w postępowaniu. W wyniku przeprowadzonych czynności ustalono, że w oszklonych, zamykanych gablotach umieszczonych w głównym pomieszczeniu sklepu znajduje się po jednej sztuce opakowania jednostkowego produktów, co do których istniało podejrzenie, że są środkami zastępczymi. W dniu 9 stycznia 2013r. na stanie magazynowym sklepu było łącznie 150 sztuk opakowań jednostkowych ww. produktów. Natomiast w dniu 10 stycznia 2013r. stwierdzono jedynie 61 sztuk opakowań tych produktów. Różnicę tą sprzedawczyni wyjaśniła tym, że w dniu 9 stycznia 2013r. około godziny 18.00 właściciel sklepu zabrał ze stanu magazynowego część produktów - co, zdaniem organu, może świadczyć, że liczył się z konsekwencją wydania decyzji wstrzymującej obrót tymi produktami i nakazującej ich zabezpieczenie. Przedstawiciele organu I instancji pobrali ze stanu sklepu próbki (po dwie sztuki opakowań z każdego asortymentu), w celu przeprowadzenia badań na obecność substancji zawartych w podejrzanych produktach i ich oceny w laboratorium Narodowego Instytutu Leków w Warszawie. Mając na uwadze powyższe decyzją z dnia [...] stycznia 2013r. nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Ostrowcu Świętokrzyskim wstrzymał wprowadzanie do obrotu produktów pod nazwą: Cząstka Boga Agni znad Indyjskich gór i doliny Gangesu, Cząstka Boga Aświn znad Indyjskich gór i doliny Gangesu, Cząstka Boga Daksza znad Indyjskich gór i doliny Gangesu i Cząstka Boga Djaus znad Indyjskich gór i doliny Gangesu (pkt 1) oraz nakazał i zobowiązał Spółkę do zabezpieczenia wyżej wymienionych produktów na czas niezbędny do przeprowadzenia oceny i badań na okres nie dłuższy niż 18 miesięcy (pkt 2). Decyzji tej nadano rygor natychmiastowej wykonalności - ze względu na niebezpieczeństwo wystąpienia zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego. W podstawie prawnej decyzji powołano art. 27c ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 2011r. Nr 212, poz. 1263) w związku z art. 44c ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2012r. poz. 124), art. 104 § 1, art. 107 § 1, art. 108 § 1 k.p.a. W odwołaniu od powyższej decyzji Spółka wskazała na naruszenie art. 10 § 1 i 2, art. 81, art. 7, art. 11, art. 77 § 1, art. 107 § 1 i 3 oraz art. 108 k.p.a., art. 27 c ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, art. 77 ust. 6, art. 84c ust. 5, art.79, art.79a, art. 79b ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013r. poz. 672). Świętokrzyski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny, wydając zaskarżoną decyzję, utrzymał w mocy zakwestionowane rozstrzygnięcie. Organ odwoławczy wskazał, że zobowiązanie podmiotu, wyrażone w punkcie 2 decyzji, do zabezpieczenia wstrzymanych do obrotu ww. podejrzanych produktów na czas niezbędny do przeprowadzenia ich oceny i badań na okres nie dłuższy niż 18 miesięcy jest terminem ustawowym, który podyktowany jest faktem, że zarówno badania jak i ocena produktu dokonywana jest przez wyspecjalizowane i niezależne od inspekcji sanitarnej laboratoria. Wyniki przeprowadzonych w ten sposób badań potwierdzają, iż zagrożenie dla zdrowia i życia ludzkiego było realne, gdyż w pobranych próbkach stwierdzono obecność substancji psychoaktywnych, które w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii są środkami zastępczymi. Odpowiadając na zarzuty odwołania wskazano m. in. że przepisy art. 77 ust. 6, art. 79b oraz art. 84c ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie mogły być zastosowane w niniejszej sprawie - ze względu na realne zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Spółka zarzuciła decyzjom organów obu instancji: a) naruszenie przepisów postępowania w postaci art. 107 § 3 K.p.a. poprzez błędne sformułowanie decyzji organu I instancji - wobec nieokreślenia w pkt 1 rozstrzygnięcia terminu, na jaki organ wstrzymuje wprowadzenie do obrotu wskazanych produktów oraz niejasnej treści określonego w pkt 2 decyzji zobowiązania do "zabezpieczenia ww. produktów"; b) naruszenie przepisów postępowania w postaci art. 7, art. 11, art. 77 § 1 oraz art. 107 § 3 k.p.a., w sposób istotnie wpływający na treść rozstrzygnięcia poprzez brak właściwego uzasadnienia decyzji, zarówno na płaszczyźnie uzasadnienia faktycznego, jak i prawnego, poprzez nieodniesienie się w treści uzasadnień do wszystkich zarzutów skarżącego, podnoszonych w sprawie, w tym niewyjaśnienie wątpliwości co do treści samego rozstrzygnięcia - braku terminu zastosowania środków i nałożenia na stronę obowiązków o nieokreślonym charakterze, a także niewyjaśnienie na jakiej postawie prawnej organ wbrew art. 84c ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie wstrzymał faktycznych czynności kontrolnych po wniesieniu przez stronę sprzeciwu, niewystarczające wskazanie faktów i dowodów na podstawie których organ uznał, iż co do wskazanych w decyzji produktów istnieje podejrzenie, że są to środki zastępcze, a także całkowite niewyjaśnienie okoliczności, z powodu których organ uznał, iż produkty te "stwarzają zagrożenie życia lub zdrowia", a także niewyjaśnienie przez organy zasadności nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności oraz niewyjaśnienie okoliczności, iż w trakcie kontroli zostały naruszone w sposób rażący przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, ponadto organ nie wskazał jakiemu konkretnie przestępstwu kontrola miałaby zapobiegać pomimo, iż wielokrotnie powoływał się na taką okoliczność; c) naruszenie przepisów postępowania w postaci art. 108 K.p.a. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, pomimo braku istnienia do tego podstawy faktycznej i prawnej; d) naruszenie art. 77 ust. 6 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej poprzez jego niezastosowanie i wydanie decyzji na podstawie kontroli, która została przeprowadzona z rażącym naruszeniem przepisów tj. art. 79, art. 79a, art. 79b, art. 80, art. 82, art. 84c ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, mający wpływ na wynik tej kontroli; e) naruszenie prawa materialnego w postaci art. 27c ust. 1 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, w której organ nie miał żadnych podstaw do zastosowania środka prawnego przewidzianego w tym przepisie w odniesieniu do produktów, wymienionych w decyzji, a także poprzez niewskazanie, wbrew dyspozycji artykułu, okresu na jaki wstrzymano wprowadzanie do obrotu produktów; f) naruszenie przepisów postępowania w postaci art. 10 § 1 oraz art. 81 K.p.a. poprzez niezapewnienie stronie czynnego udziału w każdym stadium postępowania przez organ I instancji poprzez brak zawiadomienia strony o możliwości wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów przed wydaniem decyzji oraz uznanie okoliczności faktycznych za udowodnione, mimo uniemożliwienia stronie wypowiedzenia się co do przeprowadzonych dowodów. Skarżąca Spółka wniosła o uchylenie w całości decyzji z dnia [...] marca 2013r. oraz z dnia [...] stycznia 2013r oraz zasądzenie na swoją rzecz od organu administracji kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę jako niezasadną. Sąd wskazał, iż jak wynika z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2012r. poz. 124) przeciwdziałanie narkomanii realizuje się m. in. przez działalność zapobiegawczą, ograniczanie szkód zdrowotnych i społecznych, zwalczanie niedozwolonego obrotu, wytwarzania, przetwarzania, przerobu i posiadania substancji, których używanie może prowadzić do narkomanii. Przepis art. 44b ustawy zakazuje wytwarzania i wprowadzania do obrotu środków zastępczych. Zgodnie z definicją ustawową "środka zastępczego" zawartą w art. 4 pkt 27 ustawy - jest to substancja pochodzenia naturalnego lub syntetycznego używana zamiast środka odurzającego lub substancji psychotropowej lub w takich samych celach jak środek odurzający lub substancja psychotropowa, których wytwarzanie i wprowadzanie do obrotu nie jest regulowane na podstawie przepisów odrębnych. "Wprowadzanie do obrotu" to udostępnienie osobom trzecim, odpłatnie lub nieodpłatnie, środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów lub środków zastępczych - art. 4 pkt 34 tej ustawy. Stosownie do art. 44c ust. 1 ustawy w przypadku stwierdzenia wytwarzania lub wprowadzania do obrotu środka zastępczego lub produktu, co do którego zachodzi podejrzenie, że jest on środkiem zastępczym, właściwy państwowy inspektor sanitarny stosuje odpowiednio art. 27c ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 2011r. Nr 212, poz. 1263). Zgodnie z tym przepisem w przypadku uzasadnionego podejrzenia, że produkt stwarza zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, właściwy państwowy inspektor sanitarny wstrzymuje, w drodze decyzji, jego wytwarzanie lub wprowadzanie do obrotu lub nakazuje wycofanie produktu z obrotu na czas niezbędny do przeprowadzenia oceny i badań jego bezpieczeństwa, nie dłuższy jednak niż 18 miesięcy (ust. 1). W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1 właściwy państwowy inspektor sanitarny zatrzymuje produkt (ust. 3 pkt 1). Sąd zaznaczył, że stosownie do art. 37 ust. 2 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy stosuje się przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2013r. poz. 672). Jakkolwiek art. 27c ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej uzależnia wydanie decyzji w tym trybie od zaistnienia uzasadnionego podejrzenia, że produkty stwarzają zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, to art. 44c ust. 1 ustawy, który uprawnia organ do odpowiedniego zastosowania pierwszego z powołanych przepisów, wymaga jedynie stwierdzenia wytwarzania lub wprowadzania do obrotu środka zastępczego lub produktu, co do którego zachodzi podejrzenie, że jest on środkiem zastępczym. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie spełnione zostały przesłanki określone w art. 44 c ust. 1 ustawy. Podstawą do przeprowadzenia kontroli należącego do Spółki sklepu było zgłoszenie przez dziennikarza lokalnej gazety faktu sprzedaży w tym miejscu tzw. "dopalaczy" (k. 43 akt administracyjnych) - którym to pojęciem określa się substancje o charakterze zbliżonym do narkotyków, wywierające niekorzystne oddziaływanie na zdrowie. Na oznakowaniu znajdującym się na poszczególnych opakowaniach brak było informacji dotyczących opisu produktu, czyli składu, przeznaczenia i pochodzenia, a przede wszystkim informacji dla konsumentów o ewentualnych zagrożeniach związanych z nieprawidłowym użyciem produktu, do czego - jak wskazał organ II instancji - zobowiązują wszystkie podmioty wprowadzające na rynek produkty przeznaczone dla konsumentów przepisy ustawy z dnia 12 grudni 2003r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz.U. z 2003r. Nr 229 poz. 2275, ze zm.), a także art. 20 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Podejrzenia wzbudziła również forma sprzedaży wymienionych wyżej produktów, gdyż w części sklepu dostępnej dla klienta eksponowano, w zamkniętych oszklonych gablotach, tylko po 1 sztuce opakowania z każdego asortymentu podejrzanych produktów, natomiast sprzedaż odbywała się przez okienko w drzwiach do zaplecza sklepu, gdzie na regale i w sejfie razem z pieniędzmi znajdował się zapas magazynowy. Zdaniem Sądu działanie organu było prawidłowe, zgodne z art. 7, art. 77 § 1, art. 107 § 1 i 3 oraz art. 108 § 1 k.p.a. Nie budzi wątpliwości wprowadzanie przez Spółkę do obrotu produktów, co do których zachodzi podejrzenie, że są one środkami zastępczymi w rozumieniu art. 4 pkt 27 ustawy. Przypuszczenia organu w tym zakresie potwierdzają protokoły badań pobranych ze sklepu Spółki próbek ww. produktów, przeprowadzonych w Narodowym Instytucie Leków w Warszawie. Dokumentacja ta wykazała obecność substancji psychoaktywnych, tj. UR-144, pentedron, izopentedron, 3,4-DMMC, stanowiących analogi strukturalne substancji wymienionych w wykazach substancji odurzających i psychotropowych (załączniki do ustawy) - które są środkami zastępczymi w rozumieniu ustawy. Sąd stwierdził także, że wbrew twierdzeniom Spółki w decyzji określono czas, na jaki wstrzymano wprowadzanie do obrotu produktów. Wątpliwości strony w tym zakresie biorą się zdaniem sądu z faktu umieszczenia tego terminu pod pozycję nr 2 decyzji - dotyczącą zabezpieczenia zakwestionowanych produktów. Jednakże, mając na uwadze, że pozycje te oddzielone są jedynie przecinkiem i stanowią jednolitą całość, nie sposób podzielić argumentacji Spółki. Za przyjęciem takiego stanowiska przemawia również treść uzasadnienia decyzji I - instancyjnej, w którym uznano za zasadne "wstrzymanie wprowadzanie do obrotu produktów wymienionych w rozstrzygnięciu decyzji na okres nie dłuższy niż 18 miesięcy, tj. czas niezbędny do przeprowadzenia badań laboratoryjnych pobranych próbek, analizę substancji zawartych w produktach będących przedmiotem decyzji i ich wpływu na zdrowie i życie ludzi". Określony został zatem maksymalny, zgodny z przepisem ustawy okres, na jaki właściwy państwowy inspektor sanitarny uprawniony jest nałożyć ww. nakaz. Ponadto ustalony w taki sposób termin umożliwia wcześniejsze wznowienie prowadzonej w tym zakresie działalności - w przypadku gdyby badania pobranych próbek wypadły pozytywnie dla strony. Powoduje to uproszczenie i skrócenie postępowania oraz jest korzystniejsze dla strony. Identyczna argumentacja odnosi się do tego samego okresu - nie dłuższego niż 18 miesięcy - zastosowanego do zabezpieczenia określonych w decyzji produktów - w przypadku gdyby badania pobranych próbek wypadły pozytywnie dla strony. Za niezasadne Sąd uznał także zarzuty o rażącym naruszeniu art. 79a, art. 79b, art. 80, art. 82 ustawy z dnia 2 lipca 2004r., zaznaczając, że strona nie wskazała na czym miałyby polegać te nieprawidłowości. Sąd zauważył, że - jak wynika z protokołu kontroli - czynności kontrolne zostały wykonane przez odpowiednio upoważnionych pracowników po okazaniu legitymacji służbowych oraz doręczeniu pracownikowi przedsiębiorcy prawidłowo wystawionego upoważnienia do przeprowadzenia kontroli - zgodnie z wymogami art. 79a ust. 1, 6, 9 tej ustawy. Następnie poinformowano sprzedawczynię o jej prawach i obowiązkach w trakcie kontroli oraz uprawnieniach Państwowej Inspekcji Sanitarnej (art. 79b ustawy). Sąd wskazał, że pracownik sklepu mógł być - stosownie do art. 80 ust. 5 ustawy - uznany za osobę, o której mowa w art. 97 K.c. a nadto, niezależnie od powyższego wymogu dokonywania czynności kontrolnych w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej nie stosuje się w przypadkach, gdy przeprowadzenie kontroli jest uzasadnione bezpośrednim zagrożeniem życia, zdrowia lub środowiska naturalnego (art. 80 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004r.). Również zakazu podejmowania i prowadzenia więcej niż jednej kontroli działalności przedsiębiorcy nie stosuje się w sytuacji, gdy przeprowadzenie kontroli jest uzasadnione bezpośrednim zagrożeniem życia, zdrowia lub środowiska naturalnego (art. 82 ust. 1 pkt 4 tej ustawy). Jakkolwiek zasadą jest zawiadamianie przedsiębiorcy o zamiarze wszczęcia kontroli (art. 79 ust. 1 ustawy), to w przypadku gdy - tak jak w stanie faktycznym niniejszej sprawy - przeprowadzenie kontroli jest uzasadnione bezpośrednim zagrożeniem życia, zdrowia zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli nie dokonuje się (art. 79 ust. 2 pkt 5 ustawy). Sąd nie podzielił poglądu skarżącej o naruszeniu art. 10 § 1 i art. 81 k.p.a. wyjaśniając, że zgodnie z art. 10 § 2 k.p.a. organy administracji publicznej mogą odstąpić od zasady określonej w art. 10 § 1 k.p.a., gdy załatwienie sprawy nie cierpi zwłoki ze względu na niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzkiego. Taka też sytuacja, zdaniem Sądu, zaistniała w niniejszej sprawie. Od powyższego wyroku K. Sp. z o.o. z siedzibą w P. złożyła skargę kasacyjną. Skarżąca Spółka zaskarżyła wyrok w całości, zarzucając: - naruszenie przepisów postępowania: a) art. 145 § 1 pkt 1) lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 107 § 3 k.p.a. przez oddalenie skargi przez sąd, mimo jej zasadności i zaakceptowanie w ten sposób naruszeń procedury, do których doszło w toku rozpoznawania sprawy, a polegających na tym, że organy administracji nie uzasadniły decyzji na płaszczyźnie uzasadnienia prawnego, nie wyjaśniły podstawy prawnej i zaistnienia wszystkich przesłanek powołanych przepisów prawa, nie wskazały na jakiej podstawie prawnej organ "nakazał i zobowiązał właściciela sklepu do zabezpieczenia" produktów, nie odniosły się do wszystkich zarzutów stawianych skarżonym decyzjom, w tym na celowe niestosowanie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w toku prowadzonych czynności kontrolnych, będących podstawą wydanych decyzji, a także nieuzasadnienie zaistnienia bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia mimo, że sąd powołuje się na tę okoliczność i traktuje ją tożsamo jak "uzasadnione podejrzenie zagrożenie zdrowia i życia"; b) art. 145 § 1 pkt 1) lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 107 § 1 k.p.a. przez oddalenie skargi przez sąd, mimo jej zasadności i zaakceptowanie w ten sposób naruszeń procedury, do których doszło w toku rozpoznawania sprawy, a polegających na tym, że rozstrzygnięcia skarżonych decyzji są nieprecyzyjne, nie określają terminu ich obowiązywania oraz zobowiązują do nieznanych powołanej ustawie o państwowej inspekcji sanitarnej działań, polegających na "zobowiązaniu do zabezpieczenia produktów"; c) art. 145 § 1 pkt 1) lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 10 § 1 k.p.a. przez oddalenie skargi przez sąd, mimo jej zasadności i zaakceptowanie w ten sposób naruszeń procedury, do których doszło w toku rozpoznawania sprawy, a polegających na tym, że organy administracji nie zapewniły stronie postępowania czynnego udziału w sprawie, oraz odstępując od tej zasady nie uzasadniły przesłanki zaistnienia bezpośredniego zagrożenia zdrowia lub życia; d) art. 145 § 1 pkt 1) lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 135 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 75 § 1 k.p.a. przez oddalenie skargi przez sąd, mimo jej zasadności i zaakceptowanie w ten sposób naruszeń procedury, do których doszło w toku rozpoznawania sprawy, a polegających na tym, że organy administracji wydały decyzje na podstawie dowodów sprzecznych z prawem, przeprowadzonych przed wszczęciem postępowania oraz dowodów przeprowadzonych już po wydaniu decyzji I stopnia i podlegających z mocy art. 77 ust. 6 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wyłączeniu; - naruszenie prawa materialnego: a) art. 27c ust. 1 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, poprzez jego
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
