Wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 2015 r., sygn. II GSK 1082/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Robotowska Sędziowie NSA Małgorzata Korycińska Marzenna Zielińska (spr.) Protokolant Karol Sienkiewicz po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2013 r. sygn. akt V SA/Wa 2451/12 w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
I
Wyrokiem z dnia 14 marca 2013 r. (sygn. akt V SA/Wa 2451/12) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), uwzględnił skargę J. W., uchylając decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej: Prezes ARiMR) z dnia [...] sierpnia 2012 r. (nr [...]), a także utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego ARiMR z dnia [...] kwietnia 2012 r. (nr [...]), o stwierdzeniu nieważności decyzji Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w [...] z dnia [...] listopada 2009 r. przyznającej skarżącej płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na 2009 r. Ponadto Sąd zasądził od Prezesa ARiMR na rzecz skarżącej 240 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko Prezesa ARiMR. Organ ten podzielił pogląd Dyrektora Oddziału Regionalnego ARiMR, że wskazana wyżej decyzja Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w [...] o przyznaniu skarżącemu płatności do działek rolnych została wydana z rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.; dalej powoływanej jako "k.p.a."). Zdaniem Prezesa ARiMR, organ wydający decyzję nie uwzględnił bowiem wartości maksymalnego obszaru kwalifikowanego uprawnionego do przyznania płatności, wyznaczonego w systemie identyfikacji działek rolnych (odnośnie do działek ewidencyjnych wchodzących w skład działki rolnej A), stosownie do treści art. 24 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wdrażania zasady współzależności, modulacji oraz zintegrowanego systemu administracji i kontroli przewidzianych w rozporządzeniach Rady (WE) nr 1782/2003 i (WE) nr 73/2009, oraz wdrażania zasady współzależności przewidzianej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 479/2008 (Dz. Urz. UE L 141 z dnia 30 kwietnia 2004 r., s. 18 ze zm.; polska wersja językowa - Dz. Urz. UE Wydanie Specjalne - Rozdział 3, Tom 44, str. 243; dalej powoływane jako "rozporządzenie nr 796/2004"), co rażąco naruszało art. 3 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (tekst jednolity: Dz. U. z 2008 r. Nr 170, poz. 1051 ze zm.) w związku z art. 7 i 77 § 1 k.p.a. Podstawą faktyczną takiego stanowiska było stwierdzenie przez organ nadzorczy, że wskutek niewyczerpującego rozpatrzenia materiału dowodowego płatność została przyznana do powierzchni 7,80 ha, w sytuacji gdy łączna powierzchnia maksymalnego kwalifikowanego obszaru wynosiła 7,44 ha.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
