Wyrok NSA z dnia 2 lipca 2015 r., sygn. II FSK 2889/14
Związek pomiędzy wydatkami poniesionymi na aplikację adwokacką, a przychodem osiągniętym w wyniku wykonywania zawodu adwokata jest zbyt odległy i warunkowy, aby mógł spełniać wymogi określone w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA (del.) Zbigniew Romała, Protokolant Monika Myślak-Kordjak, po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 15 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Go 188/14 w sprawie ze skargi J. C. na interpretację indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 10 stycznia 2014 r. nr ILPB1/415-1241/13-2/AA w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2. oddala skargę, 3. zasądza od J. C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę 280 (słownie: dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Go 188/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, po rozpoznaniu skargi J.C. (dalej jako "Skarżący"), uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Ministra Finansów (organ upoważniony - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu) z dnia 10 stycznia 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Przedstawiając w uzasadnieniu powyższego wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Skarżący w dniu 12 listopada 2013 r. złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przed rozpoczęciem wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej, związanych z uzyskaniem uprawnień do wykonywania zawodu adwokata. Uzasadniając wniosek Skarżący wskazał, że w latach 2010-2013 odbywał aplikację adwokacką, której ukończenie stanowiło warunek wzięcia udziału w egzaminie adwokackim. Egzamin taki zdał w dniu 16 kwietnia 2013 r. i w maju 2013 r. został wpisany na listę adwokatów. Uzyskał zatem formalnie tytuł zawodowy i możliwość samodzielnego wykonywania zawodu adwokata w formie kancelarii adwokackiej. Skarżący od sierpnia 2013 r. rozpoczął działalność gospodarczą. Działalność wykonuje samodzielnie, prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów metodą kasową. Jest czynnym podatnikiem VAT. W związku z tym w pierwszym roku działalności gospodarczej Skarżący postanowił rozliczyć wydatki poniesione na uzyskanie uprawnień zawodowych w latach 2010-2013. Czesne za aplikację ustalone przez Okręgową Radę Adwokacką wynosiło w 2010 r. 3 951 zł, w 2011 r. 4 158 zł, w 2012 r. 4 200 zł co daje razem 12 309 zł. Opłata za egzamin adwokacki w 2013 r. wyniosła 1 280 zł Razem koszty poniesione na zdobycie kwalifikacji zawodowych wynoszą 13 589 zł. Dalej Skarżący podniósł, że obowiązek uiszczenia opłat na aplikację i egzamin reguluje ustawa z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188, z późn. zm.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
