Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 2015 r., sygn. II FSK 601/15
Sądy administracyjne kontrolujące legalność decyzji podatkowych wydanych na podstawie art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. powinny – w myśl wyroku TK o sygn. akt P 49/13 - stosować powołany przepis prawa do chwili jego derogacji, aplikując wnioski i wytyczne wynikające z treści powołanych wyżej orzeczeń Trybunału, przy uwzględnieniu konkretnych stanów faktycznych w zawisłych przed sądami sprawach.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędziowie: NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), NSA (del.) Zbigniew Romała, Protokolant Maciej Wojtuń, po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 listopada 2014 r. sygn. akt I SA/Po 807/14 w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od M. G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu kwotę 4445 (cztery tysiące czterysta czterdzieści pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z dnia 19 listopada 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 807/14) w sprawie ze skargi M. G. uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 lipca 2013 r. w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujacych pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu za 2007 r. Niniejszym wyrokiem uchylono również poprzedzającą decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. z dnia 14 lutego 2013 r.
2. Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan sprawy wyjaśnił, że organ pierwszej instancji uchyloną decyzję wydał m.in.: art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1 i 3, art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm. - w skrócie: u.p.d.o.f.), i ustalił nią podatnikowi podatek w kwocie 84.447 zł. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że w wyniku przeprowadzonego względem podatnika postępowania kontrolnego ustalono, że podatnik poniósł w 2007 r. wydatki w kwocie 401.934,85 zł, tytułem: zakupu samochodu marki Honda za kwotę 78.300 zł; ubezpieczenia komunikacyjnego w wysokości 2.767 zł; podatku do zapłaty za 2006 r. w wysokości 575 zł; zasilenia kart kredytowych w R. S. A. na kwotę 7.498,76 zł; wydatków wynikających z kredytu w R. S.A. na kwotę 3.754,49 zł; spłaty kredytu S. S.A. w wysokości 17.380 zł; wydatków znajdujących potwierdzenie w historii rachunków bankowych w R. S.A. w kwocie 32.043,98 zł; zasilenia karty kredytowej NON STOP łącznie kwotą 2.568,62 zł; zakupu lokalu mieszkalnego w P. przy ul. M. wraz z udziałem w hali garażowej i udziałem w nieruchomości drogowej za kwotę 257.047 zł (akt notarialny z dnia 23 października 2007 r.). Stwierdzono, że na dzień 1 stycznia 2007 r. podatnik posiadał zasoby finansowe w kwocie 167.973,86 zł. Jednocześnie ustalono, że w 2007 r. podatnik uzyskał przychód w kwocie 123.615,91 zł, na który złożyły się: wynagrodzenie ze stosunku pracy (PIT-37) w wysokości 50.672,47 zł; kredyt w R. S.A. w wysokości 65.975,00 zł; przychody znajdujące potwierdzenie w historii rachunków bankowych prowadzonych przez R. S.A. w kwocie 2.488,99 zł; pożyczka od J. N. w kwocie 300 zł; zwrot od K. S. środków pieniężnych w kwocie 179,45 zł; zwrot pożyczek udzielonych K.S. w wysokości 4.000 zł. Ustalając wysokość poniesionych przez podatnika wydatków, organ kontroli skarbowej odmówił wiarygodności złożonym przez podatnika dokumentom oraz jego twierdzeniom, że nie zapłacił za nabyty na podstawie aktu notarialnego z dnia 23 października 2007 r. lokal mieszkalny, a przeniesienie własności mieszkania było formą zabezpieczenia zapłaty za wykonane na rzecz P.W. (sprzedającego) prace budowlane. Podkreślono bowiem, że z § 3 powyższego aktu notarialnego wynika, że "cena łączna została już przez kupującego w całości zapłacona, co sprzedający potwierdza i kwituje odbiór". W rezultacie poczynionych ustaleń organ I instancji uznał, że skarżący w 2007 r. uzyskał przychód w kwocie 123.615,91 zł, nieznajdujący pokrycia w ujawnionych źródłach, o którym mowa w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
