Wyrok NSA z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. I OSK 1232/14
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska Sędziowie: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędzia WSA del. Marian Wolanin (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 10 grudnia 2013 r. sygn. akt II SA/Bk 624/13 w sprawie ze skargi B. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] czerwca 2013 r. [...] w przedmiocie przyznania zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 grudnia 2013 r., sygn. akt II SA/Bk 624/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę B. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] czerwca 2013 r., Nr [...], w przedmiocie zasiłku celowego.
W uzasadnieniu wyroku wskazano, że wnioskiem z dnia 4 kwietnia 2013 r., sprecyzowanym pismem z dnia 17 kwietnia 2013 r., B. O. wystąpił do Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w [...] z prośbą o przyznanie zasiłków celowych na potrzeby rodziny. Prezydent Miasta [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. przyznał B. O. zasiłek celowy na dofinansowanie: do zakupu lekarstw w kwocie 50 zł, do zakupu obuwia w kwocie 50 zł oraz do opłat mieszkaniowych w kwocie 100 zł. Od decyzji tej B. O. złożył odwołanie, kwestionując przede wszystkim ustalone przez MOPR w [...] kryterium dochodowe rodziny oraz dokumenty, na podstawie których został ustalony dochód jego rodziny. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r., N [...], utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję stwierdzając, że kwestią sporną w sprawie jest podnoszony przez stronę zarzut błędnego ustalenia wysokości dochodu rodziny w oparciu o art. 8 ust 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2013 r., poz. 182) poprzez przyjęcie, że nie pomniejsza się go o kwotę wypłacaną przez wnioskodawcę na rzecz likwidatora Funduszu Alimentacyjnego ZUS. Kolegium przedstawiło rozbieżności interpretacyjne dotyczące zagadnienia, czy potrącane z przychodu skarżącego kwoty z tytułu jego zaległości dla likwidatora Funduszu Alimentacyjnego winny, w myśl powołanego wyżej przepisu, podlegać odliczeniu od przychodu skarżącego, czy też nie. SKO w [...] podzieliło stanowisko zaprezentowane w wyroku NSA z dnia 5 grudnia 2012 r., sygn. akt I OSK 957/12, w którym Sąd wskazał, że kwota alimentów świadczonych na rzecz innych osób pomniejsza dochód w rozumieniu art. 8 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej, a więc sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony, bez względu na źródło i tytuł ich uzyskania, przy czym chodzi o alimenty, do których świadczenia osoba była zobowiązana w analizowanym miesiącu i które rzeczywiście świadczyła w danym miesiącu, w związku z obowiązkiem alimentacyjnym. Nie ma zatem, w ocenie Kolegium, podstaw do pomniejszenia dochodu o zaległości wobec Funduszu Alimentacyjnego. Z ustaleń organu pierwszej instancji wynika, iż odwołujący się spełnia warunki uprawniające go do otrzymania świadczenia w formie zasiłku celowego. W sprawie bowiem zostały spełnione warunki, od których zależy przyznanie zasiłku celowego tj. okoliczność wymieniona w art. 7 pkt 2-15 ustawy o pomocy społecznej oraz wymagane kryterium dochodowe, określone w art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy. Kolegium stwierdziło, że według ustaleń organu pierwszej instancji B. O. prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie ze studiującym synem, a na dochód rodziny składają się: alimenty na syna, dodatek mieszkaniowy, stypendium syna oraz zasiłek stały. Brak jest jednocześnie jakichkolwiek podstaw by odliczyć od dochodu którykolwiek z jego składników, w tym alimenty, czy stypendium, a zatem dochód rodziny wynoszący 899,28 zł ustalono prawidłowo. Wedle Kolegium, organ pomocy społecznej ocenia potrzebę przyznania świadczenia w tej formie w zależności od okoliczności występujących w indywidualnym przypadku. Przepisy prawa nie zawierają też żadnych konkretnych kryteriów ustalania wysokości zasiłku celowego. Pewne zaś ogólne wskazania, jakimi winien kierować się organ orzekający w tego typu sprawie, zawarte są w art. 3 ust 4 ustawy o pomocy społecznej, według którego potrzeby osoby i rodziny korzystającej z pomocy powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i możliwościom pomocy społecznej. Rozpoznając sprawę organ pierwszej instancji winien kierować się interesem wnioskodawcy, interesem społecznym oraz celem, na który świadczenie ma być przeznaczone. Niewątpliwie należy także mieć na uwadze własne możliwości finansowe oraz ilość osób oczekujących na zabezpieczenie swoich potrzeb. Środki finansowe, jakimi dysponuje organ, muszą zaś zabezpieczyć potrzeby związane z całym rokiem i uwzględnić potrzeby wszystkich potrzebujących. Kolegium miało także na uwadze fakt, że odwołujący się pozostaje pod opieką Ośrodka, bowiem w marcu 2013 r. przyznano mu pomoc w wysokości 290 zł, w kwietniu i maju po 450 zł. Niniejsze środki, choć niewielkie, przekraczają minimum socjalne, a zatem dają możliwość zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. W ocenie organu należy mieć na uwadze, że pomoc przyznawana jest na dofinansowanie, a nie sfinansowanie kosztów potrzeb wnioskodawcy. Ograniczone fundusze MOPR w [...] powodują, iż zaskarżona decyzja nie stoi w sprzeczności z prawem, ani nie narusza granic uznania administracyjnego, w których działa organ pierwszej instancji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
