Wyrok NSA z dnia 18 marca 2014 r., sygn. I GSK 941/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Myślińska Sędziowie NSA Krystyna Anna Stec Marzenna Zielińska (spr.) Protokolant Nina Szyller po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 29 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 734/11 w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. D. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w [...] 1.800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 734/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), oddalił skargę M. D. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...], którą organ ten uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w [...] z dnia [...] lutego 2011 r. (o określeniu zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym w łącznej wysokości [...] zł z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego 11 samochodów osobowych) w części dotyczącej 5 wskazanych samochodów osobowych i w tym zakresie określił zobowiązanie podatkowe w niższej wysokości, zaś w pozostałej części utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.
Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów administracji orzekających w sprawie. Organy te stwierdziły, że w 2008 r. M. D. w ramach działalności gospodarczej prowadzonej pod firmą [...] dokonała nabycia wewnątrzwspólnotowego 11 samochodów osobowych, działając w tym zakresie przez swojego pracownika M. D. (syn skarżącej; zatrudniony jako specjalista ds. handlu, a potem specjalista ds. sprzedaży). Pracownik ten działał na podstawie upoważnień podpisanych przez skarżącą i wskazujących samochody, jaki mają być zakupione. Od wspomnianego nabycia wewnątrzwspólnotowego nie został uiszczony należny podatek akcyzowy. Z uwagi na to organy podatkowe uznały, że podatnikiem tego podatku jest M. D. i to jej określono wysokość zobowiązania podatkowego w akcyzie, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.). W toku postępowania podatkowego organy nie przeprowadziły wnioskowanych przez stronę dowodów z zapisów w księgach podatkowych oraz ewidencjach podatku VAT u rzekomych kontrahentów niemieckich i przesłuchania w charakterze świadków właścicieli niemieckich przedsiębiorstw, wskazując, że byłoby to niezasadne skoro niemieckie organy podatkowe potwierdziły dokonanie dostaw wewnątrzwspólnotowych. Za nieuzasadnione uznano również powoływanie biegłego grafologa na wskazywane przez stronę okoliczności braku autentyczności jej podpisów pod upoważnieniami dla M. D., gdyż okoliczności te nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia lub zostały stwierdzone wystarczająco innymi dowodami. Odnosząc się do upoważnień, co do których M. D. zakwestionowała w trakcie postępowania swój podpis lub wskazywała na jego brak, Dyrektor Izby Celnej stwierdził, że wszystkie dokumenty przesłane przez niemieckie władze podatkowe wskazywały jako nabywcę przedsiębiorstwo skarżącej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
