Wyrok NSA z dnia 27 lutego 2014 r., sygn. II GSK 1621/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Sędzia NSA Maria Jagielska Sędzia del. WSA Joanna Zabłocka Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej O. Spółki z o.o. w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2012 r. sygn. akt VI SA/Wa 50/12 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia "[...]" w [...] na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności koncesji na wydobywanie kruszywa naturalnego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2012 r. o sygn. akt VI SA/Wa 50/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w związku z art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270; dalej zwanej "p.p.s.a."), uwzględnił skargę stowarzyszenia "[...]" z siedzibą w miejscowości [...], uchylając decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] października 2011 r., nr [...], oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu administracji z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia nieważności koncesji Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 1998 r., nr [...], udzielonej O. Spółce z o.o. z siedzibą w [...] na wydobywanie kruszywa naturalnego.
Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organu administracji orzekającego w sprawie. Organ ten stwierdził, że pismem z dnia [...] grudnia 2010 r. stowarzyszenie "[...]" wystąpiło z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 1998 r. o przyznaniu O. Spółce z o.o. koncesji na wydobywanie kruszywa naturalnego ze złoża "[...]" położonego we wsiach [...], [...] i [...]. We wniosku stowarzyszenie wskazało, że wspomniana koncesja jest nieważna, bowiem wydano ją z naruszeniem art. 15 ust. 3, art. 22 ust. 3, art. 22 ust. 4, art. 25 i art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96) oraz art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (tekst jednolity: Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196 ze zm.) i art. 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (obecnie tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.; dalej powoływanej jako "k.p.a."). Naruszenie tych przepisów miało polegać na: pominięciu w koncesji terminu rozpoczęcia działalności i wymagań w zakresie działalności objętej koncesją (w tym w szczególności w zakresie ochrony środowiska), braku wskazania w koncesji zasobów złoża kopaliny możliwych do wydobycia, a także minimalnego stopnia ich wykorzystania, faktycznym udzieleniu koncesji na czas nieoznaczony, niesporządzeniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu górniczego obejmującego także wieś [...], wydaniu koncesji naruszającej wymagania ochrony środowiska.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
