Wyrok NSA z dnia 27 sierpnia 2014 r., sygn. I FSK 1270/13
W postępowaniu podatkowym nie przyjęto zasady bezpośredniości, zgodnie z którą wszystkie czynności powinny być przeprowadzone przez organ prowadzący dane postępowanie. Nie stanowi w związku z tym naruszenia art. 190 § 1 i § 2 O.p. wykorzystanie jako dowodu protokołu z zeznań świadka, które to przesłuchanie zostało przeprowadzone w postępowaniu karnym i w którym strona nie mogła wziąć udziału. Załączone do akt sprawy podatkowej protokoły z przesłuchania świadków, czy podejrzanych (oskarżonych) w toku postępowania karnego stanowią bowiem dowód z dokumentu w rozumieniu art. 194 § 1 O.p.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Barbara Wasilewska (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Wojciech Stachurski, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej O. s.c. [...] w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 6 lutego 2013 r. sygn. akt III SA/Gl 1512/12 w sprawie ze skargi O. s.c. [...] w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 10 lipca 2012 r. nr PT [...] ,[...], [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz O. s.c. [...] w B. kwotę 3550 (słownie: trzy tysiące pięćset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
Wyrokiem z dnia 6 lutego 2013 r., sygn. akt III SA/Gl 1512/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę O. s.c. w B. (zwanej dalej w skrócie "Spółką" lub "stroną skarżącą") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 10 lipca 2012 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Stan sprawy przedstawiony przez Sąd I instancji
Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w B. wszczął postępowanie podatkowe względem Spółki za miesiące od grudnia 2005 r. do kwietnia 2006 r. w którego toku ustalono, że w ww. miesiącach ujęła w rozliczeniach faktury, wystawione przez firmę "P. " G.K. (dalej "P."), które w ocenie organu podatkowego nie dokumentowały rzeczywistego zdarzenia gospodarczego. Organ podatkowy ustalił, że w łańcuchu transakcji między: "C. " W.K. (dalej "C."), w którego imieniu usługi wykonywał M. K. prowadzący Przedsiębiorstwo Usługowo - Handlowe "V." (dalej "V."), na końcu łańcucha transakcji P. refakturował otrzymywane faktury na spółkę O. jako finalnego odbiorcę usług. W konsekwencji analizy zebranego materiału dowodowego organ uznał, że zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a/ ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm. - dalej zwanej "U.p.t.u.") zakwestionowane faktury nie stanowiły podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego. W konsekwencji czego 5 decyzjami z dnia 28 listopada 2011 r. organ dokonał określenia kwot zobowiązań podatkowych za miesiące od grudnia 2005 r. do kwietnia 2006 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
