Wyrok NSA z dnia 2 lipca 2014 r., sygn. I FSK 1086/13
Przyjmowanie zakładów bukmacherskich na wyniki wydarzeń sportowych, politycznych i społecznych nie miało do 2009 r. wpływu na zakres prawa do odliczenia podatku.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 grudnia 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 1291/12 w sprawie ze skargi T. Sp. z o. o. z siedzibą w C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 29 maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz T. Sp. z o. o. z siedzibą w C. kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.
1.1. Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2012 r., sygn. akt III SA/Gl 1291/12, w sprawie ze skargi T. Sp. z o.o. w C., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 29 maja 2012 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług stwierdzając, że nie podlega ona wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku i zasądził na rzecz skarżącej spółki koszty postępowania.
1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Dyrektor Izby Skarbowej zaskarżoną decyzją utrzymał w mocy decyzje Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia 22 grudnia 2011 r., którymi określono ww. spółce kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym odpowiednio do zwrotu na rachunek bankowy i do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za poszczególne miesiące od marca do grudnia 2006 r. oraz od stycznia do listopada 2007 r. W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że spółka organizuje zakłady bukmacherskie na wyniki zdarzeń sportowych na terenie całego kraju, która to działalność do 31 grudnia 2008 r. nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Obok podstawowej działalności spółka prowadzi również sprzedaż materiałów informacyjnych, gazety firmowej, podnajmuje lokale. Prowadząc działalność spółka ponosi koszty związane zarówno z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, jak i niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Proporcja za ww. miesiące została określona na poziomie poniżej 2%, co w świetle art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej "u.p.t.u.") wiązało się z brakiem prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W latach 2006 - 2008 spółka nie dokonywała w żadnej części odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących ogólnego funkcjonowania, związanych zarówno z działalnością opodatkowaną, jak i działalnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Po uzyskaniu indywidualnej interpretacji prawa podatkowego z dnia 16 listopada 2010 r. spółka dokonała korekt deklaracji VAT-7 z uwzględnieniem proporcji: 23% w 2006 r.; 66% w 2007 r.; 96 % w 2008 r. W tej sytuacji Dyrektor Izby Skarbowej za prawidłowe uznał stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w B., który powołując się na treść art. 86 ust. 1, art. 90 ust. 1 do 6 i ust. 10, art. 6 pkt 3 u.p.t.u., art. 40 ust. 1 , art. 42 pkt 8 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. Nr 4, poz. 27 ze zm.) oraz orzecznictwo sądowe a także przepisy wspólnotowe, ustalił proporcję na 2006 r., o której mowa w art. 90 ust. 2 u.p.t.u., w wysokości 0,76% (w zaokrągleniu 1%), zaś na 2007 r. - 0,05% (w zaokrągleniu 1%). Dyrektor Izby Skarbowej wskazał przy tym, że nie można poprzestać na językowej wykładni art. 6 pkt 3 u.p.t.u., a stwierdziwszy ewidentną sprzeczność tego przepisu z art. 13 część B lit. f VI Dyrektywy 77/388/EWG Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. WE L nr 145, poz. 1 ze zm., dalej "VI Dyrektywa"), obecnie art. 135 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE z 2006 r. L 347, s. 1, ze zm., dalej "Dyrektywa 2006/112/WE"), organ miał prawo do odwołania się do wykładni celowościowej opartej na preambule tej Dyrektywy, z której wynika, że Państwa Członkowskie nie mają swobody w doborze listy zwolnień z opodatkowania podatkiem od wartości dodanej, a względy ochrony konkurencji i postulat harmonizacji podatków pośrednich wymagają jednakowego zakresu zwolnień od VAT. Skoro Państwa Członkowskie nie mogą dowolnie kształtować zakresu zwolnień przedmiotowych, to tym bardziej nie mogą wedle swego uznania wyłączyć spod regulacji ustaw dotyczących podatku VAT czynności, które VI Dyrektywa w drodze wyjątku od zasady powszechności opodatkowania expressis verbis zwalnia z opodatkowania tym podatkiem. Mając to na względzie oraz fakt, że celem u.p.t.u. jest dostosowanie regulacji krajowych do wspólnotowych, przy niezadowalających rezultatach wykładni językowej, zdaniem organu, należało art. 6 pkt 3 u.p.t.u. wykładać tak, że w istocie zwalniał on z opodatkowania podatkiem VAT działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od gier na zasadach określonych w odrębnej ustawie, a nie, że wyłączał te czynności spod regulacji u.p.t.u.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
