Wyrok NSA z dnia 28 sierpnia 2014 r., sygn. I FSK 1345/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Dagmara Dominik-Ogińska, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lutego 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 2005/12 w sprawie ze skargi R. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 2 maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od maja do grudnia 2007 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji
1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 lutego 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 2005/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 2 maja 2012 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2007 r.
1.2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że przyczyną wydania decyzji było stwierdzenie, iż skarżący, w związku z usługami doradczymi świadczonymi na rzecz firmy E. rozliczył podatek naliczony z 4 faktur wystawionych przez P. s.c. P. K., E. G. i 4 faktur wystawionych przez C. s.c. A. K., E. G. W ocenie organów faktury te nie identyfikują rzeczywistego podmiotu świadczącego usługi i tym samym nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, nie dając skarżącemu - w świetle art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm., dalej jako "u.p.t.u.") - prawa do odliczenia podatku naliczonego w tych fakturach wykazanego.
1.3. Sąd pierwszej instancji wskazał, że istota w sprawie obejmuje zasadniczo dwa obszary zarzutów. Pierwszy dotyczy naruszenia prawa procesowego, które w ocenie strony polega w szczególności na niewyjaśnieniu, zgodnie z art. 122 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm., dalej jako "u.p.t.u.") "całego stanu faktycznego sprawy", oraz dokonaniu wadliwej oceny zgromadzonego materiału dowodowego poprzez bezpodstawne uznanie, iż kontrahenci skarżącego nie wykonali faktycznie opisanych w fakturach usług, a wystawione przez nich faktury nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, co jednocześnie stanowi naruszenie zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, o której mowa w art. 121 § 1 O.p. Drugi dotyczy naruszenia art. 86 ust. 1 i 2 w zw. z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a u.p.t.u., a więc naruszenia prawa materialnego poprzez nieuzasadnione pozbawienie skarżącego prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem usług od wskazanych kontrahentów. Nadto skarżący wskazuje, że jeżeli organy kontrolne miały wątpliwości w zakresie jego prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez wymienione spółki, to winny wystąpić do sądu powszechnego o rozstrzygnięcie o istnieniu lub nieistnieniu łączącego skarżącego i jego kontrahentów stosunku prawnego w trybie art. 199a § 3 O.p.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
