Wyrok NSA z dnia 7 sierpnia 2013 r., sygn. I OSK 630/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Banasiewicz (spr.) Sędziowie NSA Izabella Kulig - Maciszewska NSA Joanna Runge - Lissowska Protokolant starszy asystent sędziego Kamil Buliński po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. Z. i T. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 344/11 w sprawie ze skargi B. Z. i T. Z. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania orzeczenia z naruszeniem prawa oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 sierpnia 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 344/11 oddalił skargę B. Z. i T. Z. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] utrzymującą w mocy własną decyzję tego organu z dnia [...] listopada 2008 r., nr [...] stwierdzającą wydanie orzeczenia z naruszeniem prawa.
W wyroku Sąd podał, za organem, następujący stan sprawy:
Prezydium Rady Narodowej Miasta Łodzi orzeczeniem z dnia [...] stycznia 1953 r., nr [...] wywłaszczyło na rzecz Skarbu Państwa m.in. nieruchomość położoną w Łodzi, przy ul. P., oznaczoną jako działka nr [...].
Pismem z dnia 17 lipca 2002 r. B. Z. i T. Z., spadkobiercy L. Z. wystąpili z wnioskiem o stwierdzenie nieważności tego orzeczenia.
Decyzją z dnia [...] listopada 2008 r., nr [...] Minister Infrastruktury stwierdził, że orzeczenie Prezydium Rady Narodowej Miasta Łodzi z dnia [...] stycznia 1953 r., nr [...] w części dotyczącej wywłaszczenia nieruchomości położonej w Łodzi przy ul. P. stanowiącej własność hipoteczną C. N. O., zostało wydane z naruszeniem prawa, jednak nie stwierdzono jego nieważności, gdyż od dnia jego ogłoszenia upłynęło 10 lat.
Po rozpatrzeniu wniosku B. Z. i T. Z. o ponowne rozpoznanie sprawy, Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] listopada 2010 r., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Minister wskazał, że przedmiotowa nieruchomość została wywłaszczona na podstawie dekretu z dnia 7 kwietnia 1948 r. o wywłaszczeniu majątków zajętych na cele użyteczności publicznej w okresie wojny 1939-1945 (Dz.U. Nr 20, poz. 138). Zgodnie z art. 1 ust. 1 tego dekretu dopuszczalne było wywłaszczenie nieruchomości zajętych w okresie od dnia 1 września 1939 r. do dnia 9 maja 1945 r. na cele określone w art. 2 pkt 1 dekretu, jeżeli znajdowały się one w dniu jego wejścia w życie, tj. 16 kwietnia 1948 r. we władaniu Skarbu Państwa, związków samorządu terytorialnego lub przedsiębiorstw państwowych. Natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 1 dekretu wywłaszczeniu podlegały nieruchomości przeznaczone na cele: budowy, rozwoju i utrzymania urządzeń komunikacji publicznej, na cele przedsiębiorstw podstawowych gałęzi gospodarki narodowej, będących przedsiębiorstwami państwowymi lub przejętych na własność Państwa, na cele wojskowe, pod ulice i place publiczne, skwery, zieleńce, parki, place sportowe i cmentarze, pod zalesienia lub na melioracje oraz na cele użyteczności publicznej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
