Wyrok NSA z dnia 12 lutego 2013 r., sygn. II OSK 2493/12
Dnia 12 lutego 2013 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak sędzia NSA Paweł Miładowski /spr./ sędzia del. NSA Jerzy Solarski Protokolant Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2013 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w Rumi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 lipca 2012 r. sygn. akt II SA/Gd 193/12 w sprawie ze skargi E. S. na uchwałę Rady Miejskiej w Rumi z dnia 25 sierpnia 2011 r. nr XI/158/2011 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru położonego w Rumi, zwanego "Stara Rumia" 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Gminy Miejskiej Rumia na rzecz E. S. kwotę 200 (słownie: dwieście) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 4 lipca 2012 r., sygn. akt II SA/Gd 193/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku po rozpoznaniu skargi E. S. na uchwałę Rady Miejskiej w Rumi z dnia 25 sierpnia 2011 r., nr XI/158/2011 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru położonego w Rumi, zwanego "Stara Rumia", stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej działek nr [...] i [...], stanowiących własność skarżącej E. S., w zakresie oznaczonym symbolem [...].
Jak wynika z uzasadnienia wyroku w dniu 25 sierpnia 2011 r. Rada Miejska w Rumi podjęła uchwałę nr XI/158/2011 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru położonego w Rumi, zwanego "Stara Rumia".
E. S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na powyższą uchwałę, domagając się stwierdzenia jej nieważności w części dotyczącej działek nr [...] i [...] w zakresie terenu oznaczonego symbolem [...], jako naruszającej art. 140 Kodeksu cywilnego, art. 21 i art. 64 Konstytucji RP oraz art. 1 ust. 2 pkt 6 i 7 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Skarżąca zakwestionowała przeznaczenie działek nr [...] i [...] w zakresie terenu oznaczonego symbolem [...] jako terenu zieleni osnowy ekologicznej, zagrożonego zalewaniem wodami rzecznymi i podtapianiem z jednoczesnym zakazem zabudowy poza obiektami i urządzeniami infrastruktury technicznej, elementami małej architektury oraz tymczasowymi obiektami budowlanymi. Zdaniem skarżącej organ dokonał w tym zakresie nieuzasadnionej ingerencji w przysługujące jej prawo własności nieruchomości. Wprowadzony zakaz zabudowy nie był podyktowany koniecznością ochrony konstytucyjnie uzasadnionych celów. Okoliczne działki są już zabudowane. Szerokość korytarza ekologicznego Zagórskiej Strugi jest bardzo zróżnicowana, co nie zostało w żaden sposób uzasadnione. Skarżąca wskazała nadto, że w poprzednim planie przedmiotowe działki były przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
