10.12.2013 Obrót gospodarczy

Wyrok NSA z dnia 10 grudnia 2013 r., sygn. II GSK 945/12

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska (spr.) Sędziowie NSA Czesława Socha Gabriela Jyż Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 12 stycznia 2012 r. sygn. akt III SA/Lu 542/11 w sprawie ze skargi S. O. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

I

Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. oddalił skargę S. O. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2011 r. w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.

Stan sprawy przyjęty przez Sąd I instancji przedstawiał się następująco:

decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. Mazowiecki Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości 550 złotych za wykonywanie przewozu drogowego z naruszeniem przepisów o czasie prowadzenia pojazdu, obowiązujących przerwach i odpoczynkach przez skrócenie dziennego czasu odpoczynku przy wykonywaniu przewozu drogowego o czas do jednej godziny oraz za przekroczenie maksymalnego dziennego okresu prowadzenia pojazdu przy wykonywaniu przewozu drogowego o czas powyżej 15 minut do jednej godziny.

Decyzja ta, w wyniku wniesionego przez skarżącego dowołania, została utrzymana w mocy objętą skargą decyzją Głównego Inspektora Transportu Drogowego. W podstawie prawnej decyzji organ odwoławczy powołał art. 138 § 1 pkt ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267, dalej: k.p.a.), art. 92 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1265, dalej: ustawa o transporcie drogowym) oraz lp. 10.4 lit. a) załącznika do tej ustawy i art. 6 oraz art. 8 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz.U.UE. 2006.102.1, dalej: rozporządzenie nr 561/2006). Stwierdził prawidłowości nałożenia na skarżącego kary w oparciu o art. 93 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym w zw. z lp. 10.2 lit. a) załącznika do tej ustawy, wobec ustalenia, na podstawie danych cyfrowych z kart kierowcy, skrócenia kierowcy kontrolowanego pojazdu odpoczynku dziennego i przekroczenia dziennego okresu prowadzenia pojazdów w dniach 20 sierpnia, 30 sierpnia i 7 września 2010 r.. Organ odwoławczy podzielił pogląd organu I instancji, co do braku podstaw uwzględnienia adnotacji naniesionych przez kierowcę na wydruku z tachografu cyfrowego o przedłużeniu czasu prowadzenia pojazdu z powodu trudnych warunków atmosferycznych. Prawidłowym było także stwierdzenie przekroczenia maksymalnego dziennego okresu prowadzenia pojazdu w stosunku do normy dziesięciogodzinnej w związku, z którym, w ocenie organu odwoławczego, również prawidłowo nie została uwzględniona adnotacja naniesiona przez kierowcę donośnie przedłużenia czasu prowadzenia pojazdu z powodu kolizji na trasie przejazdu, z uwagi na sporządzenie wydruku po zakończeniu dziennego okresu pracy, a nie niezwłocznie po dotarciu do miejsca pozwalającego na postój.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne