Wyrok NSA z dnia 29 sierpnia 2013 r., sygn. I FSK 1121/12
Uzasadnienie wyroku powinno być jasne i przekonujące nie tylko dla strony, ale przede wszystkim nie powinno budzić wątpliwości Naczelnego Sądu Administracyjnego, że zaskarżone orzeczenie zostało podjęte po gruntownej analizie akt sprawy i wszystkie wątpliwości zarówno faktyczne, jak i prawne występujące na etapie postępowania administracyjnego, zostały wyjaśnione.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia WSA (del.) Hieronim Sęk (spr.), Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 3 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 198/12 w sprawie ze skargi K. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 8 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2008 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w L. na rzecz K. A. kwotę 4.962 (słownie: cztery tysiące dziewięćset sześćdziesiąt dwa) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego. NSA/wyr.1 - wyrok
Uzasadnienie
1. Przedmiot skargi kasacyjnej
1.1. Skarga kasacyjna została wniesiona od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 3 kwietnia 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 198/12, którym oddalono skargę K. A. (dalej: Skarżący lub Strona) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. (dalej: Dyrektor IS) z dnia 8 grudnia 2011 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za miesiące od stycznia do grudnia 2008 r.
2. Przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji stan sprawy
2.1. Przedstawiając ustalenia organów podatkowych Sąd podał, że: - wydana w sprawie decyzja organu pierwszej instancji (tj. poprzedzająca ww. decyzję Dyrektora IS decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z dnia 25 maja 2011 r.) była konsekwencją decyzji tego ostatniego organu w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku VAT za kolejne miesiące 2007 r.; - w tej ostatniej decyzji stwierdzono, że Strona korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.; dalej: u.p.t.u.), i nie dopełniła obowiązku prowadzenia ewidencji zgodnie z art. 109 ust. 1 tej ustawy oraz że z dniem 13 stycznia 2007 r. utraciła przymiot podatnika podmiotowo zwolnionego od podatku VAT, ponieważ przekroczyła wartości sprzedaży opodatkowanej wynikającej z kwoty granicznej; - w związku z tym Strona stała się podatnikiem podatku VAT obowiązanym do opodatkowania nadwyżki ponad tę kwotę, do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego (art. 96 ust. 5 pkt 2 u.p.t.u.), prowadzenia ewidencji (art. 109 ust. 3 u.p.t.u.), a także składania deklaracji oraz prawidłowego rozliczania i wpłacania należnego podatku (art. 99 ust. 1 i art. 103 ust. 1 u.p.t.u.), czego jednak nie uczyniła; - Strona prowadziła zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie handlu obwoźnego na straganach i targowiskach (przedmiotem sprzedaży były wyroby tekstylne, odzież i obuwie dla dorosłych); - w 2008 r. zatrudniała bez zarejestrowania kilka osób; - każda z tych osób sprzedając towary handlowe z pudeł uzyskiwała utarg w wysokości znacznie przekraczającej wartości zaksięgowane w ewidencji przychodów; - w postępowaniu karnoskarbowym Strona uznała swoją winę polegającą m.in. na zatrudnianiu niezgłoszonych pracowników i poddała się dobrowolnie karze (wyrok Sądu Rejonowego w Z. z dnia 2 czerwca 2010 r., sygn. akt [...]); - z zeznań Skarżącego, a także zeznań jego matki i żony oraz zatrudnionych pracowników wynikało, że jeździł on z kierowcą do W. po zakup towarów handlowych, posiadał kilka miejsc sprzedaży, towary na miejsca sprzedaży dowozili M. W. i A. G., którzy też zabierali pozostały towar po dniu sprzedaży wraz z utargiem; - w latach 2007-2009 Strona do sprzedaży towarów zatrudniała 10 - 12 osób; - osoby prowadzące sprzedaż towarów nie miały obowiązku prowadzenia żadnych zapisów dotyczących ilości sprzedanych towarów; - na targowisku w Z. sprzedaż towarów Skarżący prowadził osobiście, czasami pomagała mu matka i żona; - matka pomagała również w prowadzeniu dokumentacji podatkowej oraz innych spraw administracyjnych, związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
