Wyrok NSA z dnia 17 lipca 2013 r., sygn. II FSK 2206/11
Zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 22 ust. 1 oraz art. 24a ust. 1 u.p.d.o.f. do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego, polegającego na zakupie towaru u konkretnego sprzedawcy, za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji. Nie wystarczy wykazanie, że podatnik mógł gdziekolwiek nabyć towar i zużyć go w działalności gospodarczej, aby wydatek ten móc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Organy podatkowe muszą dysponować takimi środkami wskazującymi na rzeczywiste poniesienie wydatków i to również w zakresie rzeczywistych źródeł pochodzenia paliwa.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędziowie: NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), NSA Zbigniew Romała, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 291/11 w sprawie ze skargi A. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 29 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2) zasądza od A. C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 2.827 (dwa tysiące osiemset dwadzieścia siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uwzględnił skargę A.C. i uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2004.
Stan sprawy Sąd przedstawił następująco:
Decyzją z dnia 4 października 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. z określił M. i A. C. zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. w wysokości 26.031 zł wraz z odsetkami od niezapłaconych w terminie zaliczek miesięcznych w wysokości 2.372 zł, ustalając, że skarżący zawyżył koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego, zaliczając do nich wydatki na nabycie oleju napędowego potwierdzone fakturami wystawionymi przez spółkę z o.o. R. oraz F. J.S.. Faktury te opisują fikcyjne zdarzenia gospodarcze, bowiem podmioty, które je wystawiły, nie posiadały oleju napędowego i nie prowadziły rzeczywistego nim obrotu, na co wskazują dowody zgromadzone w postępowaniach prowadzonych przez Prokuratury Okręgowe w L. i K. oraz protokoły kontroli i decyzje organów podatkowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
