Wyrok NSA z dnia 25 stycznia 2013 r., sygn. II FSK 1669/12
Trafny jest zarzut naruszenia art. 9 ust. 3 u.p.d.o.f. w związku z art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej oraz w związku z art. 24 O.p. Istotnie, art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej stanowi, że przepisy art. 1 pkt 5 lit. c)-f) tej ustawy mają zastosowanie także do strat poniesionych przez podatników w roku 2000. Art. 1 pkt 5 lit. c) tej ustawy stanowi, że art. 9 ust. 3 u.p.d.o.f. otrzymuje brzmienie następujące: o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych (...). Ma zatem rację organ podatkowy twierdząc, że wynikające z art. 24 O.p. uprawnienie do decyzyjnego określenia wysokości straty poniesionej przez podatnika wygasało dopiero z dniem 31.12.2011 r., to jest z upływem pięciu lat od końca roku podatkowego, w którym minął termin płatności podatku za rok 2005, jako ostatniego roku, w którym można było obniżyć dochód o stratę powstałą w roku 2000.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
