15.11.2012

Wyrok NSA z dnia 15 listopada 2012 r., sygn. II OSK 1259/11

 

Dnia 15 listopada 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.) Sędziowie: sędzia del. WSA Bogusław Jażdżyk sędzia NSA Małgorzata Stahl Protokolant Anna Połoczańska po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Suwałkach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 24 lutego 2011 r. sygn. akt II SA/Bk 687/10 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Suwałkach z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Białymstoku, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 24 lutego 2011 r. (sygn. akt II SA/Bk 687/10) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku stwierdził nieważność decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Suwałkach z [...] sierpnia 2010 r., nr [...], poprzedzającej ją decyzji Wójta Gminy Suwałki z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...] oraz decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Suwałkach z dnia [...] maja 2010 r., nr [...].

Wyrok ten został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Decyzją z dnia [...] października 2007 r. Wójt Gminy Suwałki, na podstawie art. 36 ust. 4 i art. 37 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Suwałki w części wsi G. R., ustalił M. K. opłatę planistyczną w wysokości 35.899,48 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oznaczonej nr ewid. [...] i [...] w miejscowości G. R.

Wnioskiem z 3 marca 2010 r. (uzupełnionym pismem z 19 marca 2010 r.) M. K. zwrócił się do Wójta Gminy Suwałki o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej tą decyzją. Jako podstawę wznowienia powołał art. 145a k.p.a., wskazując, że Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 9 lutego 2010 r., P 58/08 uznał, że art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zakresie, w jakim wzrost wartości nieruchomości odnosi do kryterium faktycznego jej wykorzystywania w sytuacjach, gdy przeznaczenie nieruchomości zostało określone tak samo jak w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uchwalonym przed 1 stycznia 1995 r., który utracił moc z powodu upływu terminu wyznaczonego w art. 87 ust.3 tej ustawy, jest niezgodny z art. 2 i art. 32 Konstytucji RP.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne