Wyrok NSA z dnia 9 maja 2012 r., sygn. II FSK 1907/10
Dowodami poniesionych wydatków są faktury pod warunkiem jednak, że dane w nich zawarte odpowiadają rzeczywistości. W badanej sprawie faktury nie mogły stanowić dowodu poniesionych przez podatnika wydatków, gdyż w toku postępowania podatkowego ustalono, że zawarta w nich treść dotycząca zakupionego towaru nie była prawdziwa.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Dumas (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, NSA Jerzy Płusa, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 11 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Łd 260/10 w sprawie ze skargi L. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 23 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie straty z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej za 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od L. Z. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 11 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Łd 260/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę L. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 23 grudnia 2009 r. w przedmiocie określenia straty z prowadzonej działalności gospodarczej za 2005 r.
Dyrektor Izby Skarbowej w L. decyzją z dnia 23 grudnia 2009 r. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z dnia 17 czerwca 2009 r., określającą L. Z. stratę z prowadzonej działalności gospodarczej za rok 2005, w wysokości 244.775,61 zł. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podał, że podatnik wykonywał działalność gospodarczą pod nazwą "A." i zawyżył koszty uzyskania przychodu o kwotę 78.835 zł, na którą składają się wydatki udokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez Spółki z o.o. "R." w J. oraz "B." w B., nie potwierdzającymi faktycznego przebiegu transakcji. Jak ustalił w toku kontroli organ pierwszej instancji podatnik nie nabył oleju napędowego od wskazanych Spółek. Organ wskazał, że w 2005 r. podatnik nabył znaczne ilości oleju napędowego nieznanego pochodzenia, co zostało udokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez Spółki "R." i "B.", które były jedynie ogniwami w procesie wprowadzania do obrotu oleju napędowego nieznanego pochodzenia. Spółki te nabywały olej napędowy na podstawie fikcyjnych faktur, które jedynie formalnie dokumentowały jego zakup, natomiast nie potwierdzały przekazywania oleju napędowego. Ustalił także, że przychody ze sprzedaży spornego paliwa, przekazywane były faktycznemu właścicielowi tego paliwa - A. K., który prowadząc działalność transportową pod nazwą "G." zajmował się m.in. transportem oleju napędowego do tych Spółek, a następnie jego dalszą dystrybucją do ostatecznych odbiorców, w grupie których znajdował się podatnik. Organ stwierdził, że istotą sprawy jest to, że faktury VAT wystawione przez Spółki "R." i "B." nie obrazowały rzeczywistych transakcji. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej, w rozpatrywanej sprawie nie jest istotne, czy podatnik otrzymał i zużywał paliwo w ilościach określonych w spornych fakturach, lecz czy faktury te odzwierciedlają rzeczywisty obrót paliwami ze wskazanymi w nich kontrahentami, tzn. czy to wystawcy faktur byli faktycznymi dostawcami paliwa. Organ odwoławczy podał, iż Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej nie zakwestionował faktu nabycia paliwa pochodzącego z nieustalonego źródła, jego zużycia bądź dalszej odsprzedaży, podważył natomiast rzetelność przedmiotowych faktur zakupu, a stanowisko organu pierwszej instancji, iż księgi podatkowe podatnika nie obrazowały rzeczywistych operacji gospodarczych, jest prawidłowe, bowiem bazowało na treści dokumentów nie odzwierciedlających faktycznych transakcji. Za stanowiskiem, iż pomiędzy Spółkami "R." i "B." a podatnikiem nie doszło do sprzedaży paliwa przemawiają w ocenie organu m.in. materiały zgromadzone przed Prokuraturę Okręgową w L., stanowiące podstawę sporządzenia aktu oskarżenia przeciwko m.in. M. B. (Prezesowi Spółki "R."), G. M. (Prezesowi Spółki "B."), A. K. (właścicielowi "G." Spółki jawnej) i innym. Z dokumentów sprawy, zgromadzonych w postępowaniu kontrolnym i podatkowym wynika, że Spółka "R." w swojej dokumentacji księgowej zaewidencjonowała zakupy oleju napędowego na podstawie faktur wystawionych przez Spółki "A." w W., "P." w J., "M." w R., "T." w Z. i "J." w W., nie odzwierciedlających faktycznego obrotu towarowego, co potwierdził M. B. w zeznaniu z dnia 25 kwietnia 2006 r. Paliwo do odbiorców "R." rozwożone było transportem A. K. Dalej organ podał, iż Spółka "B." w swojej dokumentacji księgowej zaewidencjonowała zakupy oleju napędowego na podstawie faktur wystawionych przez Spółki z o.o. "E." w W., "A." w W. oraz ZHU "T." A. K. w Z. Prezes Zarządu Spółki "B." G. M. do protokołów przesłuchania podejrzanego sporządzonych w dniach 17 lutego 2006 r., 8 maja 2006 r. oraz 27 marca 2006 r., a także do protokołu przesłuchania sporządzonego w ramach kontroli podatkowej przez pracowników L. Urzędu Skarbowego w dniu 25 kwietnia 2006 r. zeznał, że firmy te wystawiały jedynie faktury, które nie odzwierciedlały faktycznego obrotu towarowego. To A. K. narzucał dostawę towaru, zaś olej magazynowany był w wydzierżawionych od ZHU "T." zbiornikach. Ponadto G. M. zeznał, iż wszelkie pieniądze jakie wpływały na konto lub do kasy Spółki, były oddawane A. K. Księgowość Spółki "B." prowadzona była od samego początku na polecenie A. K. przez wskazaną przez niego osobę. Z kolei A. K., przesłuchany w Prokuraturze Okręgowej w K., zeznał, iż faktycznie dokonywał zakupu oleju opałowego w firmie "E." w P., a następnie wprowadzał go do obiegu gospodarczego, jako olej napędowy przez różne podmioty gospodarcze, w tym także poprzez Spółki "R." i "B.".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
