Wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2012 r., sygn. II FSK 2740/11
Koszt imprezy integracyjnej przypadający na pracownika stanowi dla niego przychód.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Jan Rudowski, Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 czerwca 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 412/09 w sprawie ze skargi B. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 7 listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od B. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 czerwca 2009 roku, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie o sygnaturze akt III SA/Wa 412/09, działając na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.,) dalej u.p.p.s.a., uchylił zaskarżoną przez B. SA interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 7 listopada 2008 roku w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskiem z dnia 25 lipca 2008 r. B. S.A. zwróciła się do Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej. Przedstawiając stan faktyczny wskazała, że organizuje spotkania integracyjne dla pracowników. Organizacja przedmiotowych spotkań wynika z przyjętej polityki w zakresie zarządzania kadrami. Celem spotkań jest tworzenie zespołu sprawnie realizującego zadania, poprzez lepsze poznanie się pracowników, wspólne podejmowanie wyzwań, realizację zadań, co ma na celu poprawę współpracy przy wykonywaniu zadań wynikających ze stosunku pracy i poprawę atmosfery w firmie, co z kolei wpływa na podwyższenie efektywności pracy i standardu obsługi klientów. Udział w spotkaniach na charakter fakultatywny. Spotkania takie mają różnorodną formę, tj. wyjazdów połączonych ze zwiedzaniem zabytków, pobytem w teatrze, na koncercie, etc, a więc koniecznością posiadania/zakupu biletu wstępu lub formę innych spotkań integracyjnych. W większości przypadków spotkania te są finansowane w całości ze środków skarżącej, nie pochodzących z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, ale są również przypadki, gdzie część kosztów ponoszą uczestnicy ze środków własnych. Ponadto skarżąca we wniosku wskazała, że organizuje szkolenia dla pracowników. Ich celem jest podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników, szkolenia w zakresie budowania zespołu, kreowania liderów, zarządzania czasem itp. Koszt szkoleń obejmuje również koszty zakwaterowania oraz wyżywienia. W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym skarżąca wniosła o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy koszty ponoszone z tytułu przedmiotowych spotkań oraz szkoleń stanowią dla pracowników biorących w nich udział przychód ze stosunku pracy. Zdaniem skarżącej zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej: u.p.d.o.f.) przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zasady te odnoszą się również do przychodów ze stosunku pracy. Oznacza to, w ocenie spółki, że przychodem ze stosunku pracy są wypłacone lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne, o których mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. W przypadku spotkań integracyjnych bardzo często skarżąca nie jest w stanie przypisać pracownikowi wartości świadczenia, które ten faktycznie otrzymał. Sytuacja taka ma miejsce nawet wówczas, gdy organizując spotkanie skarżąca dokonuje płatności danej kwoty pomnożonej przez liczbę uczestników. Sposób kalkulacji kosztów nie przekłada się na faktycznie otrzymany przez pracownika przychód. Interpretacją indywidualną z dnia 7 listopada 2008 r. Minister Finansów uznał stanowisko przedstawione przez skarżącą za prawidłowe w części dotyczącej określenia przychodu pracownika w sytuacji kiedy skarżąca jest w stanie określić przychód przypadający na konkretną osobę oraz za nieprawidłowe w części, która dotyczy spotkania integracyjnego organizowanego w formie imprezy rekreacyjnej, gdzie według skarżącej nie ma możliwości określenia przychodu przypadającego na konkretną osobę. Według organu z zawartej w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. definicji przychodów pracownika wynika, iż ustawodawca zaliczył do niej nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy, wykonywania usługi, bądź udostępnienia rzeczy lub prawa. Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on jakąś realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień, zawartym w art. 21 u.p.d.o.f. Organ uznał, że skarżąca organizuje integracje pracownicze polegające na uczestnictwie pracowników w wyjazdach połączonych ze zwiedzaniem zabytków, pobytem w teatrze, na koncercie, etc, a więc wiąże się to z koniecznością posiadania zakupionego wcześniej biletu wstępu. Takie zindywidualizowane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 12 u.p.d.o.f. Zdaniem organu w sytuacji, kiedy spotkania organizowane są przez skarżącą, a koszty zorganizowania imprezy w części finansowane są z jej środków, a w części ze środków pracowników, to znana jest pracodawcy liczba osób, które wyrażą chęć uczestnictwa w spotkaniu integracyjnym poprzez wcześniejsze zobowiązanie się do pokrycia części kosztów spotkania. Natomiast w zakresie opodatkowania spotkania integracyjnego organizowanego w formie imprezy rekreacyjnej, zakupu usług cateringowych, w którym udział pracownika ma charakter fakultatywny, a koszty w całości ponoszone są przez zakład pracy, w związku z uczestnictwem w spotkaniu pracownicy osiągają konkretną korzyść finansową podlegającą opodatkowaniu. Pracodawca nie organizuje imprezy otwartej, tylko imprezę skierowaną do konkretnej grupy osób, to jest pracowników. W związku z powyższym, zdaniem organu, spółka jest w stanie ustalić faktyczną liczbę osób biorących udział w spotkaniu chociażby poprzez stworzenie listy osób, które wyrażą chęć uczestnictwa w spotkaniu, a następnie poprzez fizyczne potwierdzenie swej obecności. Jest też w stanie określić, którzy pracownicy brali udział w imprezie. Bez znaczenia pozostaje fakt ile dany pracownik skonsumował posiłków, a także czy skorzysta z organizowanych gier, konkursów i czy otrzyma nagrodę dla zwycięscy, gdyż koszty zakupu tych usług ponoszone są niezależnie od tego czy pracownik skorzystał z nich w pełnym zakresie, czy też nie. Organ podniósł, że wartość świadczenia należy w takiej sytuacji obliczyć dzieląc kwotę wynikającą z wystawionych faktur i rachunków, które posiada skarżąca przez liczbę pracowników biorących udział w spotkaniu integracyjnym. Dodał, że wartość świadczeń opłaconych za pracownika pracodawca ma obowiązek doliczać do wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu. Natomiast od łącznej wartości należy obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z art. 31, 32 i 38 u.p.d.o.f.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
