Wyrok NSA z dnia 2 czerwca 2011 r., sygn. I OSK 1124/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Irena Kamińska Sędziowie sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz sędzia del. WSA Stanisław Marek Pietras(spr.) Protokolant asystent sędziego Krzysztof Tomaszewski po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. D. i A. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1178/09 w sprawie ze skargi B. i A. małżonków D. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez gminę własności nieruchomości oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 27 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/wa 1178/09 w sprawie ze skargi B. i A. małżonków D., działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), oddalił skargę na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez gminę własności nieruchomości.
W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd wskazał na następujący stan faktyczny. Otóż zaskarżoną decyzją Minister Infrastruktury, po rozpatrzeniu odwołania B. i A. D. od decyzji Wojewody Ł. z [...] marca 2009 r. nr [...] odmawiającej stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. przez Gminę S. własności nieruchomości położonej w S., Gmina S., oznaczonej jako działki nr [...] i [...] - utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu stwierdził, że Wojewoda Łódzki, działając na podstawie art. 73 ust. 1 i 3 ustawy z 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm.), decyzją z [...] marca 2009 r. odmówił stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. przez Gminę S. własności działek nr [...] o pow. 0,3163 ha i nr [...] o pow. 2,3823 ha, położonych w S., Gmina S., jako niezajętych pod drogę publiczną (w całości lub w części). W dalszej części podał, że przepis art. 73 ust. 1 wymienionej ustawy stwierdza, iż nieruchomości pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, niestanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem. Oznacza to, że 31 grudnia 1998 r. winny być spełnione łącznie wszystkie przesłanki wymienione w tym przepisie. Brak którejkolwiek przesłanki nie daje podstaw do przejęcia własności w trybie art. 73 ustawy. Organ stwierdził, że działki nr [...] i [...] (poprzednio nr [...] i [...]) stanowiły w dniu 31 grudnia 1998 r. własność odwołujących się, którzy uważają, iż część tych działek została zajęta pod drogę publiczną. Organ odwoławczy wskazał, że przedmiotowe działki, jak wynika z dokumentów, są położone przy drodze, która w ewidencji gruntów jest oznaczona jako działka nr [...]. Jest to boczna droga odchodząca od głównej drogi przebiegającej przez S. Minister Infrastruktury podkreślił, że istotną kwestią jest status prawny tej drogi w dniu 31 grudnia 1998 r., gdyż przepis art. 73 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. odnosi się tylko do dróg publicznych istniejących w tym dniu. Przepis ten nie dotyczy więc wszelkich dróg ogólnie dostępnych, czy też będących ewentualnie we władaniu gminy. Organ odwoławczy stwierdził, że z akt sprawy nie wynika, aby powyższa droga została zakwalifikowana do kategorii dróg publicznych według stanu na dzień 31 grudnia 1998 r., w szczególności droga ta nie była objęta uchwałą nr [...] Rady Narodowej Miasta Ł. z [...] stycznia 1990 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii lokalnych miejskich i gminnych na terenie województwa [...] (Dz. Urz. Woj. [...] Nr [...], poz. [...]). Fakt ten potwierdził także Burmistrz Urzędu Miasta i Gminy S. w piśmie z [...] stycznia 2007 r. Organ II instancji podkreślił, że drogi niezaliczone do kategorii dróg publicznych mimo, że mogły być ogólnodostępne, stanowiły w świetle art. 11 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 1998 r. drogi wewnętrzne, których nie obejmuje uregulowanie z art. 73 ustawy. Zdaniem organu podnoszona w odwołaniu kwestia prawidłowości wznowienia znaków granicznych przy styku z omawianą drogą nie zmienia charakteru prawnego drogi i tym samym nie ma wpływu na rozstrzygnięcie z art. 73 ustawy. W trybie tego przepisu nie można rozstrzygać sporów granicznych przy styku z drogą nieposiadającą w dniu 31 grudnia 1998 r. statusu prawnego drogi publicznej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
