Wyrok NSA z dnia 22 września 2011 r., sygn. I GSK 2/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia del. WSA Ludmiła Jajkiewicz Protokolant Małgorzata Olejowska po rozpoznaniu w dniu 8 września 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej E. "B." S.A w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 16 września 2009 r. sygn. akt III SA/Gl 1308/08 w sprawie ze skargi E. "B." S.A w B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 16 września 2009 r., sygn. akt III SA/GL 1308/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. po rozpoznaniu skargi E. "B." S.A. w B. uchylił decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] września 2008 r., nr [...], w przedmiocie podatku akcyzowego.
Sąd orzekał w następującym stanie sprawy. Wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2008 r. E. "B." S.A. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Celnego w K. o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym za grudzień 2007 r. Spółka podniosła, że przepisy krajowe regulujące podatek akcyzowy, nakazujące opodatkowanie tym podatkiem czynności sprzedaży energii elektrycznej przez producentów, są od dnia 1 stycznia 2006 r. niezgodne z prawem wspólnotowym, a mianowicie z art. 21 ust. 5 dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania wyrobów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L Nr 283, s. 51 ze zm., dalej: dyrektywa energetyczna). Na mocy tego przepisu obowiązek zapłaty podatku akcyzowego powstaje w momencie dostawy energii elektrycznej przez dystrybutora lub redystrybutora do odbiorcy końcowego, czyli konsumenta energii elektrycznej.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r. Naczelnik Urzędu Celnego w K. odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym za wnioskowany okres, w uzasadnieniu podając, że bezpośrednie stosowanie prawa wspólnotowego wymaga spełnienia m.in. przesłanek precyzyjności, bezwarunkowości i bezpośredniego wskazania praw jednostki. Analiza art. 21 ust. 5 dyrektywy energetycznej prowadzi do wniosku, że producenta energii elektrycznej nie można uznać precyzyjnie i bezwarunkowo za osobę, która nie może być objęta obowiązkiem podatkowym. Jeśli producent będzie dostarczał energię elektryczną do odbiorców końcowych, to właśnie on będzie dystrybutorem i podatnikiem podatku akcyzowego i w tym zakresie moment powstania obowiązku podatkowego w przepisach krajowych jest zgodny z prawem wspólnotowym. Ponadto organ wskazał, że z zapisów preambuły dyrektywy energetycznej wynika, że przepisy fiskalne ustanowione w związku z implementacją ram wspólnotowych dla opodatkowania produktów energetycznych i elektryczności należą do kompetencji państw członkowskich, a jej przepisy nie regulują kwestii terminów zapłaty podatku akcyzowego od energii elektrycznej, jak również podmiotów zobowiązanych do zapłaty tego podatku.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
