Wyrok NSA z dnia 4 listopada 2011 r., sygn. I GSK 598/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Urszula Raczkiewicz Sędzia NSA Magdalena Bosakirska (spr.) Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Protokolant Marcin Chojnacki po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 marca 2010 r. sygn. akt III SA/Kr 1151/09 w sprawie ze skargi E. "G." Spółka z o.o. w G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w K. na rzecz E. "G." Spółka z o.o. w G. 1800 (słownie: tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 marca 2010 r., sygn. akt III SA/Kr 1151/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uwzględnił skargę E. G. Sp. z o.o. z siedzibą w G., uchylając decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] września 2009 r., nr [...], a także poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w N. z dnia [...] maja 2009 r., nr [...], którą odmówiono skarżącej stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym z tytułu sprzedaży energii elektrycznej za luty 2009 r.
I
Z uzasadnienia wyroku wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji przyjął następujące ustalenia.
E. G. Sp. z o.o. złożyła do organu I instancji wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym za luty 2009 r. w kwocie [...] zł. Wskazała, że jest producentem energii elektrycznej, której odbiorcami są podmioty dokonujące dalszej odsprzedaży, to jest dystrybutorzy bądź redystrybutorzy. Strona stwierdziła, że zgodnie z art. 21 ust. 5 dyrektywy Rady nr 2003/96/WE w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. WE nr L 283 z dnia 31 października 2003 r., str. 51; dalej powoływana jako "Dyrektywa energetyczna") podatek akcyzowy od energii elektrycznej staje się wymagalny dopiero w momencie dostawy energii przez dystrybutora lub redystrybutora. W tej sytuacji akcyza zapłacona przez spółkę z tytułu dostaw energii elektrycznej na rzecz dystrybutorów/redystrybutorów jest podatkiem zapłaconym nienależnie i na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.; dalej określana jako O.p.) stanowi nadpłatę podlegającą zwrotowi. Spółka stwierdziła ponadto, że obowiązujące w momencie dostawy przepisy ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257, ze zm.; dalej cytowana jako "u.p.a.") były sprzeczne z dyrektywą zarówno w zakresie określenia podatnika (bo wskazują na producenta energii elektrycznej), jak i podstawy opodatkowania (gdyż ilość energii elektrycznej wydanej przez wytwórcę jest zawsze większa niż ilość energii otrzymanej przez odbiorców końcowych z uwagi na tzw. "straty przesyłowe").
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
