Wyrok NSA z dnia 8 września 2010 r., sygn. II OSK 1653/09
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) sędzia del. WSA Małgorzata Masternak-Kubiak Protokolant Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 8 września 2010 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej N. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 600/09 w sprawie ze skargi N. A. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia (...) lutego 2009 r. nr (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 17 czerwca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę N. A. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia (...) lutego 2009 r. o odmowie stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji zaskarżoną do Sądu decyzją z (...) lutego 2009 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody Mazowieckiego z (...) maja 2008 r. odmawiającą na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353 ze zm.) stwierdzenia posiadania przez N. A. (wcześniej N. L.) obywatelstwa polskiego. W uzasadnieniu tej decyzji organ wskazał, że w sprawie bezspornym było, że wnioskodawczyni, obecnie posiadająca obywatelstwo izraelskie, urodziła się w dniu (...) sierpnia 1944 r. w miejscowości H. (Izrael), jako dziecko pochodzące ze związku małżeńskiego H. (C.) i D. z domu M. W związku z tym, że w dacie urodzenia skarżącej jej ojciec był obywatelem polskim, w świetle art. 5 w związku z art. 4 ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 7, poz. 44 ze zm.), skarżąca nabyła z mocy prawa przez urodzenie obywatelstwo polskie. W ocenie organów administracji, powyższa okoliczność nie mogła jednak skutkować wydaniem decyzji zgodnej z żądaniem wnioskodawczyni, albowiem istotne znaczenie dla sprawy miało również to, czy w okresie późniejszym nie wystąpiły inne zdarzenia, które przerwały ciągłość posiadania przez wymienioną obywatelstwa polskiego. Zdaniem organu odwoławczego, przedłożone i zgromadzone w toku postępowania dowody wskazywały na tego rodzaju okoliczność, albowiem z zaświadczeń przedstawionych przez stronę (zaświadczenia wystawione przez organy wojskowe Izraela z (...) lutego 2008 r., (...) lipca 2008 r. i z (...) grudnia 2008 r.) wynikało, że ojciec wnioskodawczyni pozostawał zarejestrowany w siłach rezerwowych armii izraelskiej od (...) października 1950 r. do (...) grudnia 1963 r. i jednocześnie odbywał w niej czynną służbę rezerwową od dnia (...) grudnia 1951 r. Okoliczność ta, rozumiana jako wstąpienie do służby wojskowej w państwie obcym, bez zgody właściwego organu, wypełniała, jak wskazał organ, dyspozycję art. 11 pkt 2 ustawy o obywatelstwie Państwa Polskiego, skutkując utratą przez H. L. obywatelstwa z mocy prawa w dniu wstąpienia do wojska izraelskiego. W dacie utraty przez niego obywatelstwa polskiego obywatelstwo to utraciła również wnioskodawczyni, jako osoba małoletnia, zgodnie z dyspozycją art. 13 cyt. ustawy, rozciągającego przywołany skutek na żonę tracącego obywatelstwo polskie, jak również na jego dzieci, w wieku do lat 18.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
