Wyrok NSA z dnia 9 kwietnia 2010 r., sygn. I FSK 146/09
Tylko w przypadku, gdy z dowodów zgromadzonych w sprawie wynikają wątpliwości co do istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego, organ ma obowiązek wystąpienia do sądu powszechnego. W przypadku, gdy materiał dowodowy wątpliwości tych nie nasuwa, przepis takiego obowiązku nie kreuje. Ponadto organy podatkowe nie muszą występować do sądu powszechnego w sytuacji, gdy kwestionują wykonanie umowy między firmami.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Zając, Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Urszula Barbara Rymarska, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "T" spółka jawna - [...] z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 22 października 2008 r. sygn. akt I SA/Sz 270/08 w sprawie ze skargi "T" spółka jawna - [...] z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 14 marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia po wznowieniu postępowania decyzji ostatecznej 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "T" spółka jawna - [...] z siedzibą w S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w S. kwotę 240 ( słownie: dwieście czterdzieści ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 22 października 2008 r., sygn. akt I SA/Sz 270/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę T. Spółka jawna - W. K. i D. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 14 marca 2008 r. w przedmiocie odmowy uchylenia po wznowieniu postępowania decyzji ostatecznej.
Decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 10.03.2005 r. utrzymana została w mocy decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia 29.10.2004 r. określająca Spółce w podatku od towarów i usług za luty 2001 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na jej rachunek bankowy w kwocie 38.308 zł. W uzasadnieniu swojej decyzji organ odwoławczy stwierdził, iż organ podatkowy pierwszej instancji prawidłowo zakwestionował Spółce prawo do odliczenia w lutym 2001 r. podatku naliczonego ujętego w fakturach VAT w łącznej kwocie 158.400 zł wystawionych przez L. - L. P. z tytułu robót montażowych kotłowni. Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynikało bowiem, iż czynności ujęte w zakwestionowanych fakturach nie zostały wykonane przez wystawcę tych dokumentów, tj. przez firmę L. Podstawę prawną takiego rozstrzygnięcia stanowiły postanowienia § 50 ust. 4 pkt 5 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.12.1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 109, poz. 1245 ze zm.), stanowiącego o tym, że w przypadku, gdy wystawiono faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane, faktury te i dokumenty celne nie stanowią pod-stawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
