Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2010 r., sygn. II FSK 1532/08
Regulacja art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. w brzmieniu z 2001 r. uzasadniała stanowisko organów podatkowych, że nie tylko poniesione w tym roku podatkowym wydatki i wartość zgromadzonych w tym roku zasobów finansowych musi znaleźć pokrycie w już opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania źródłach przychodów, ale też posiadane wcześniej zasoby majątkowe, którymi podatnik uzasadnia pokrycie poniesionych w roku podatkowym wydatków, muszą pochodzić ze źródeł już ujawnionych (opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania) niezależnie od rodzaju podatku jakiemu podlegają i czasu nabycia tych zasobów.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędziowie NSA Jacek Brolik, WSA del. Jadwiga Danuta Mróz, Protokolant Justyna Bluszko - Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. B. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 20 czerwca 2008 r. sygn. akt I SA/Go 403/08 w sprawie ze skargi D. B. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 11 lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 czerwca 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w sprawie o sygnaturze akt I SA/Go 403/08 działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) dalej u.p.p.s.a., oddalił zaskarżoną przez D.B. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 11 lutego 2008 roku w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 rok od przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu. Zaskarżoną decyzją z dnia 11 lutego 2008r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Z. z 13 listopada 2007 roku w przedmiocie ustalenia D.B. zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. od przychodów nie znajdujących. Organy podatkowe ustaliły, że D.B. od 1996 r. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą. Za okres objęty kontrolą prowadził działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. W zeznaniu podatkowym PIT-36 za rok 2001 wykazał stratę z tej działalności gospodarczej w kwocie 210.841,72 zł oraz przychody z ZUS w wysokości 1.770,04 zł, od których pobrana została zaliczka w kwocie 336,20 zł. W wyniku kontroli działalności gospodarczej podatnika za 2001 rok przeprowadzonej w 2005r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w M. decyzją z 13 marca 2006r. określił stronie wysokość straty z tytułu działalności gospodarczej za 2001 r. w kwocie 210.333,50 zł. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej stwierdził w 2001 roku nadwyżkę wydatków nad przychodami w wysokości 220.288,96 zł, a tym samym brak pokrycia poniesionych przez małżonków D. i S. B. wydatków i wartości zgromadzonego w tym roku mienia w mieniu zgromadzonym w roku podatkowym oraz w latach poprzednich pochodzącym z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania - w myśl przepisów art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176) i decyzją z 8 grudnia 2006 r. ustalił zobowiązanie D.B. w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. od przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w kwocie 82.608 zł. W następstwie tego, Dyrektor Izby Skarbowej w Z. decyzją z 31 sierpnia 2007 r. uchylił decyzję organu I instancji i przekazał mu sprawę do ponownego rozpatrzenia z zaleceniem poddania ponownej ocenie kwestionowanego przez stronę salda posiadanych środków pieniężnych na dzień 31 grudnia 2001 r., wynikającego ze złożonego w dniu 14 sierpnia 2006r. oświadczenia o stanie majątkowym. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Z. po ponownym rozpatrzeniu sprawy decyzją z dnia 13 listopada 2007r. ustalił zobowiązanie D.B. w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001r. od przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w kwocie 82.565 zł. W uzasadnieniu stwierdził, iż przyjął złożone pod odpowiedzialnością karną oświadczenia majątkowe strony oraz wyjaśnienia strony z dnia 23 października 2006r. o posiadanych oszczędnościach na koniec 2001r. Wykonując zalecenia organu odwoławczego, w dniu 27 września 2007 roku w obecności pełnomocnika przesłuchano został przesłuchany D.B., który podtrzymał swoje oświadczenie z 14 sierpnia 2006r. zgodnie z którym na dzień 31 grudnia 2001 r. posiadał dolary, które przeliczył na złotówki i ustalił, że jego oszczędności wynosiły 230.000 zł. Stan przychodów i wydatków oraz oszczędności organ I instancji przyjął w następujących wysokościach oszczędności na dzień 1.1.2001 r. - 320.024,00 zł przychody osiągnięte w 2001r. - 846.142,20 zł wydatki poniesione w 2001r. - 1.156.337,02 zł oszczędności na dzień 31.12.2001r. - 230.003,05 zł nadwyżka wydatków nad przychodami - 220.173,87 zł. Korekta wydatków poniesionych przez podatnika w 2001r. dokonana została przez organ I instancji w związku z ustaleniem na podstawie pisma ZUS-u Oddziału w G. z 2 października 2007r., iż faktycznie zapłacone składki zdrowotne w 2001r. wyniosły 999,19 zł a nie jak przyjęto w uchylonej decyzji 1.114,28 zł. W następstwie tej korekty wydatków nadwyżka wydatków nad przychodami wyniosła 220.173,87 zł, a ustalony podatek od przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w kwotach po 82.565 zł dla każdego z małżonków. Dyrektor Izby Skarbowej w zaskarżonej do sądu administracyjnego decyzji odnosząc się w zaskarżonej decyzji do zarzutów zawartych w odwołaniu zauważył, że strona kwestionując ustalenia zawarte w decyzji, winna była w sposób logiczny i zwięzły sformułować zarzuty przeciw rozstrzygnięciu organu I instancji wskazując dowody uzasadniające żądanie. Organ zauważył, że w uzupełnieniu odwołania z dnia 27 grudnia 2007 r. pełnomocnik sformułował pewne zarzuty, jednakże nie poparł ich żadnymi dowodami. Odnośnie zarzutu naruszenia zaufania przez organ kontrolny (art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 dalej OP) w związku z sytuacją w jakiej znalazł się podatnik w końcowej fazie postępowania tj. rzekomego braku możliwości udziału w postępowaniu ze względu na stan zdrowia, Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż podatnik działał przez profesjonalnego pełnomocnika i nie był wzywany do dokonania czynności osobiście. Żądanych informacji w zakresie wydatków nie przedstawiono. Żądane dokumenty (przychody, wydatki za lata 1994-1999) służyć miały uprawdopodobnieniu wykazanych przez stronę oszczędności na początek 2001 r., które z braku żądanych dokumentów uwzględniono w wysokościach podanych przez stronę. Za niezasadny uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Z. zarzut naruszenia art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stwierdził, iż strona nie wnosiła żadnych środków dowodowych. Organ kontrolny natomiast dołożył wszelkich starań, aby rzetelnie i obiektywnie wyjaśnić stan faktyczny sprawy, a wywiedzione wnioski oparł o zgromadzony w sprawie wyczerpujący materiał dowodowy. Okoliczności sprawy wyjaśniano poprzez przesłuchania świadków, zapytania do strony, kontrahentów oraz szeregu organów i instytucji takich jak: Naczelnik Urzędu Skarbowego w M., Starostwo Powiatowe w M., ZUS, Sąd Rejonowy, Bank, archiwum. Wyniki działalności gospodarczej D.B. przyjęto w oparciu o kontrole przeprowadzone przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. oraz Urząd Kontroli Skarbowej w Z. W wyniku kontroli prowadzonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego wydana została decyzja określająca D.B. wysokość straty z tytułu działalności gospodarczej za 2001 r. w kwocie 210.333,50 zł. Ponadto w 2001 r. przeprowadzona została przez Inspektora Kontroli Skarbowej kontrola działalności gospodarczej za 2000r. i w dniu 17 grudnia 2001 r. wydany został wynik kontroli, w którym nie stwierdzono nieprawidłowości w zakresie podatku dochodowego. Skontrolowana została również działalność gospodarcza za 1998 rok. Urząd Skarbowy w M. w dniu 5 kwietnia 2000 r. decyzją określił wysokość straty z tytułu działalności gospodarczej za 1998 r. w kwocie 43.816,62 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
