Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2010 r., sygn. I FSK 2068/08
W przypadku gdy wystawiono faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane - faktury te i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia WSA del. Małgorzata Fita (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 12 sierpnia 2008 r. sygn. akt I SA/Ol 223/08 w sprawie ze skargi T. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 25 marca 2008 r. nr (...) w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2003 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. N. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 1.200 ( słownie: jeden tysiąc dwieście ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 12 sierpnia 2008 r., sygn. akt I SA/Ol 223/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie po rozpoznaniu sprawy ze skargi T. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w A. z dnia 25 marca 2008 r. w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2003 r., oddalił skargę.
W uzasadnieniu podał, że zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia 18 października 2007r., w której stronie określono zobowiązanie w podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2003 r. Powodem wydania decyzji było ustalenie w toku postępowania podatkowego, że T. N. nie była uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez firmę K. N., z uwagi na fakt, iż zafakturowane usługi nie zostały wykonane przez jej firmę. W ocenie organu samo przedstawienie faktur nie stanowi samoistnej przesłanki do uznania, że usługi zostały wykonane w sytuacji, gdy wyjaśnienia podatniczki i jej pełnomocnika były bardzo ogólne i niespójne z zeznaniami złożonymi przez wystawcę spornych faktur. K. N. zeznała, że nie wykonywała usług sprzątania określonych w zakwestionowanych fakturach. Natomiast podatniczka i jej pełnomocnik nie potrafili podać żadnych szczegółów związanych z faktycznym ich wykonaniem przez wskazane w fakturach osoby. Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11, poz. 50 ze zm.), prawo podatnika do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, uzależnione jest od rzeczywistego nabycia usług, a więc z realnego obrotu gospodarczego. Tym samym skoro faktury nie dokumentują wykonania usług sprzątania przez podmiot, który faktury wystawiały, to podatniczka nie nabyła uprawnień do odliczenia podatku naliczonego z tych faktur w rozumieniu art.19 ust. 1 i 2 ustawy VAT. Organ odwoławczy nie zgodził się także z zarzutem odwołania naruszenia § 50 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 109, poz. 1245 ze zm.) oraz § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 27, poz. 268 ze zm.). Organ nie podzielił stanowiska strony dotyczącego zastosowania w sprawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 czerwca 2004 r., sygn. akt SK 22/03 oraz postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2002 r., sygn. akt III RN 42/01 i wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 czerwca 2006r., sygn. akt III SA/Wa 256/06. Wskazał także, iż organy podatkowe nie są władne do badania zgodności przepisów prawa materialnego z zakresu podatku od towarów i usług z ustawą zasadniczą. Organ odwoławczy nie zgodził się także z twierdzeniem, że skoro w postępowaniu nie ustalono kto w rzeczywistości dokonywał usług sprzątania, to tym samym nie mógł podważyć spornych faktur. Nie uznał też za zasadny zarzutu naruszenia art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej na skutek niewydania ponownego zawiadomienia o możliwości zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym sprawy, po przedłużeniu postępowania. Odnosząc się do nieskutecznego doręczenia decyzji pełnomocnikowi uznał, iż pismo o wypowiedzeniu pełnomocnictwa wpłynęło do Urzędu Skarbowego w B. w dniu 24 października 2007 r. i nie ma wpływu na prawidłowość doręczenia zaskarżonej decyzji, którą otrzymał pełnomocnik w dniu 23 października 2007 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
