04.07.2008 Ubezpieczenia

Wyrok NSA z dnia 4 lipca 2008 r., sygn. II OSK 470/08

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Bożena Walentynowicz ( spr.) Sędziowie sędzia NSA Zofia Flasińska sędzia NSA Andrzej Gliniecki Protokolant Monika Dworakowska po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej B. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 15 listopada 2007 r. sygn. akt III SA/Lu 346/07 w sprawie ze skargi B. P. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 15 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/Lu 346/07, oddalił skargę B. P. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w L. z dnia [...], nr [...], w przedmiocie choroby zawodowej.

W uzasadnieniu stanowiska Sąd ten przedstawił następujące okoliczności faktyczne i prawne.

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w L. decyzją z dnia [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 37 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. (tekst jednolity Dz.U. z 2006 r. Nr 122, poz. 851), § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. Nr 132, poz. 1115), po rozpatrzeniu odwołania B. P. od decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ś. o braku podstaw do stwierdzenia u niej choroby zawodowej narządu głosu, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że przeprowadzone dochodzenie postępowanie wyjaśniające potwierdziło narażenie skarżącej na nadmierny wysiłek głosowy, jednak Poradnia Chorób Zawodowych WOMP w L., a więc jednostka opieki zdrowotnej upoważniona w świetle obowiązujących przepisów do rozpoznawania chorób zawodowych choroby zawodowej narządu głosu u niej nie rozpoznała. Na podstawie dochodzenia epidemiologicznego, wykonanych badań laryngologicznych, dokumentacji z: Poradni Laryngologicznej w P., Przychodni Konsultacyjnej w L., Poradni Otolaryngologicznej w Ś., Poradni Foniatrycznej i innych zaświadczeń lekarskich rozpoznano u skarżącej "przewlekły prosty nieżyt krtani", tj. schorzenie, które nie odpowiada definicji choroby zawodowej zawartej w § 1 ust. 1 rozporządzenia, nie ma bowiem związku przyczynowego z warunkami pracy (nie zostało spowodowane nadmiernym wysiłkiem głosowym) i nie jest wymienione w wykazie chorób zawodowych stanowiącym załącznik do rozporządzenia. Przyczyną przewlekłego prostego nieżytu gardła i krtani są zakażenia bakteryjne lub wirusowe, a nie nadmierny wysiłek głosowy. Choroby zawodowej narządu głosu u skarżącej nie rozpoznał również Instytut Medycyny Pracy w Ł.. Organ wskazał, że na podstawie dodatkowego dochodzenia postępowania wyjaśniającego i opracowanych w 2003 r. kart oceny narażenia zawodowego, uzupełnionej w październiku i listopadzie 2003 r. charakterystyki stanowiska pracy zawodowej skarżącej z 2001 r. nadesłanej przez dyrektora Szkoły Podstawowej w P., w której pracowała, odpisu programu nauczania fizyki, oraz charakterystyki własnego stanowiska pracy nadesłanych w grudniu 2003 r. przez skarżącą, potwierdzono jej narażenie na nadmierny wysiłek głosowy, ale nie znaleziono uzasadnienia do uznania kontaktu w latach 1967-1976 z odczynnikami chemicznym, służącymi w Szkole Podstawowej do pokazowych reakcji chemicznych na lekcjach chemii, za narażenie zawodowe, które mogło spowodować uszkodzenie stanu zdrowia demonstratora (nauczyciela chemii), a tym samym nie było podstaw do skierowania jej na ponowne badania lekarskie. Poradnia Chorób Zawodowych WOMP w L. po zapoznaniu się z tymi materiałami, podtrzymała w mocy swoje orzeczenie lekarskie o braku podstaw do rozpoznania u skarżącej choroby zawodowej. Organ II instancji wskazał, że wcześniejsze jego decyzje, utrzymujące w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji wydane w przedmiotowej sprawie zostały uchylone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie (decyzja PWIS z dnia 30 czerwca 2005 r. uchylona wyrokiem z dnia 8 listopada 2005 r. sygn. akt III SA/Lu 454/05, decyzja PWIS z dnia 14 sierpnia 2006 r. uchylona wyrokiem Sądu z dnia 7 grudnia 2006 r. sygn. akt III SA/Lu 414/06). Realizując wytyczne w wyrokach Sądu, organ odwoławczy wystąpił do Poradni Chorób Zawodowych WOMP w L. o uzupełnienie orzeczenia lekarskiego z dnia 6 listopada 2001 r. o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej u skarżącej. W wydanej opinii uzupełniającej do orzeczenia lekarskiego Poradnia Chorób Zawodowych WOMP podtrzymała swoje orzeczenie lekarskie o braku postaw do rozpoznania u niej choroby zawodowej narządu głosu. Z podobnym wnioskiem o uzupełnienie orzeczeń lekarskich wystąpiono do Instytutu Medycyny Pracy w Ł., który w piśmie z dnia [...] czerwca 2006 r. podtrzymując swoje orzeczenie lekarskie z dnia [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej narządu głosu u skarżącej, wyjaśnił wątpliwości Sądu zawarte w wyroku, stwierdzając między innymi, że zarzuty dotyczące odmowy rozpoznania u niej choroby zawodowej są bezzasadne i nie mogą stanowić podstawy do zmiany rozpoznania. Realizując kolejne wskazania Sądu, organ odwoławczy wystąpił na piśmie do lekarzy specjalistów, na których opinie powołuje się skarżąca o wyjaśnienie rozbieżności ustalonych rozpoznań w wydanych zaświadczeniach lekarskich z orzeczeniem lekarskim WOMP w L. i Instytutu Medycyny Pracy w Ł.. Organ wskazał, że z uzyskanych odpowiedzi wynika, że specjaliści ci objawów choroby uznanej za zawodową u skarżącej nie rozpoznali. Poradnia Chorób Zawodowych WOMP w L., do której przesłano pismo skarżącej wraz z załącznikami, w wydanym orzeczeniu lekarskim uzupełniającym, po przeanalizowaniu całości zebranej dokumentacji medycznej i nadesłanych załączników, orzekła o braku podstaw do zmiany orzeczenia lekarskiego z dnia [...], a więc o braku rozpoznania u skarżącej choroby zawodowej. Z 10 załączników nadesłanych 6 załączników dotyczyło schorzeń tarczycy i mięśniaka macicy, dwa załączniki były znacznie wcześniej dołączone do akt i uwzględnione przy wydawaniu orzeczenia lekarskiego, a dwa pozostałe załączniki wydane w 2006 r., tj. po upływie 5 lat od wszczęcia postępowania w sprawie choroby narządu głosu nie zostały wzięte pod uwagę przez organ, ponieważ po ustaniu narażenia na nadmierny wysiłek głosowy, istniejące zmiany chorobowe nie rozwijają się (nie ulegają pogorszeniu).

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne