Wyrok NSA z dnia 6 listopada 2008 r., sygn. II GSK 424/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Sędzia NSA Maria Myślińska (spr.) Sędzia NSA Jerzy Sulimierski Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2008 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej N. O. P. S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 1630/07 w sprawie ze skargi N. O. P. S.A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego oddala skargę kasacyjną

Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 1630/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę N. O. P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego, z następującym uzasadnieniem.

Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2006 r., N. O. P. S.A. w W. wniosła do Zarządu Dróg Miejskich w W. o wydanie decyzji zezwalającej na dalsze zajęcie pasa drogowego ul. W. w rej. ul. B., w celu umieszczenia jednostronnego nośnika reklamowego o łącznej powierzchni 2,16 m2, na okres od dnia [...] stycznia 2007 r., na kolejne [...] miesięcy tj. do dnia [...] lipca 2008 r.

Decyzją z dnia [...] maja 2007 r., nr [...] Zarząd Dróg Miejskich w W. działając w imieniu Prezydenta m. st. Warszawy, odmówił wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego (drogi krajowej) ul. W. w rej. ul. B. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazano art. 19 ust 5, art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r., Nr 19, poz. 115 ze zm.) - dalej: ustawa o drogach publicznych - oraz na podstawie art. 104 k.p.a.

W motywach decyzji organ podał, że analiza zgromadzonych dokumentów oraz ustalone w trakcie postępowania okoliczności faktyczne sprawy pozwalały stwierdzić, iż kontynuacja zezwolenia na lokalizację przedmiotowej reklamy jest niemożliwa. Organ wskazał, że szczególnym rodzajem zagrożenia dla bezpieczeństwa ruchu drogowego są umieszczone w pasach dróg reklamy, powodujące dekoncentrację kierowców i wywołujące stan tzw. "fiksacji" tj. chwilowego zatrzymania wzroku w jednym punkcie.