Wyrok NSA z dnia 18 maja 2007 r., sygn. I OSK 865/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski - spr., Sędziowie NSA Jerzy Bujko, Jerzy Krupiński, Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 2386/05 w sprawie ze skargi A. H. na postanowienie Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia żądanej treści oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 21 lutego 2006 r. (IV SA/Wa 2386/05) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi A. H., uchylił zaskarżone postanowienie Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...], nr [...] i poprzedzające je postanowienie z dnia [...] wydane w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o żądanej treści. Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy. A. H. złożył w dniu 11 października 2001 r. w Oddziale Instytutu Pamięci Narodowej w [...] wniosek o udostępnienie dokumentów/zapytanie o status pokrzywdzonego. W dniu 8 kwietnia 2004 r. Naczelnik Oddziałowego Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów w [...] wydał na podstawie art. 217 § 2 pkt 1 k.p.a. zaświadczenie, w którym wskazał, że na podstawie posiadanych i dostępnych dokumentów zgromadzonych w Instytucie, A. H. nie jest pokrzywdzonym w rozumieniu art. 6 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. nr 155, poz. 1060 ze zm.), zwaną dalej ustawą o IPN.
W piśmie z dnia 14 października 2004 r., skierowanym do Instytutu Pamięci Narodowej wnioskodawca wyraził niezadowolenie z treści tego zaświadczenia, podnosząc, jednocześnie, iż ze strony ówczesnych władz PRL doznał wielu prześladowań, cierpień oraz szykan w celu nakłaniania go do współpracy ze służbą bezpieczeństwa. Pismo to zostało potraktowane jako wniosek o wydanie zaświadczenia stwierdzającego, że A. H. jest osobą pokrzywdzoną w rozumieniu art. 6 ustawy o IPN. Postanowieniem nr [...] z dnia [...] wydanym przez Naczelnika Oddziałowego Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów w [...] z upoważnienia Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, odmówiono wydania A. H. zaświadczenia o żądanej treści, powołując się na art. 219 k.p.a. i art. 6 ustawy o IPN. W uzasadnieniu podano, iż w toku postępowania przeprowadzono poszukiwania, które objęły zarówno sprawdzenia w pomocach ewidencyjno-informacyjnych, jak w zbiorach dokumentacyjnych organów bezpieczeństwa państwa. Stan wynikający z całości posiadanych materiałów dotyczących osoby wnioskodawcy został potwierdzony w zaświadczeniu z dnia 8 kwietnia 2004 r. Jednocześnie wskazano, iż podstawą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie stanowi okoliczność, o której mowa w art. 6 ust. 3 ustawy o IPN. Pismem z dnia 4 listopada 2004 r. A. H. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy podnosząc, iż nigdy nie podjął ze służbami bezpieczeństwa PRL "efektywnej współpracy". Skarżący przyznał wprawdzie, iż podpisał zobowiązanie współpracy ze służbami bezpieczeństwa, jednakże zobowiązanie to podpisał w szczególnych okolicznościach, ponieważ chciał zapobiec szykanom ze strony władz PRL, polegających na stosowaniu "śledczych tortur".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
