Wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2007 r., sygn. I OSK 284/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Lech Sędziowie NSA Izabella Kulig - Maciszewska Henryk Ożóg (spr.) Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej I. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 25 października 2006 r. sygn. akt III SA/Gd 162/06 w sprawie ze skargi I. K. na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę kasacyjną

Wojewódzki Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie P. postanowieniem z dnia [...] na podstawie art. 134 kpa stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania przez I. K. od orzeczenia Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w K. z dnia [...] nr [...].

W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy podał, że orzeczenie organu I instancji zawiera pouczenie o przysługującym prawie wniesienia odwołania w terminie 14 dni od daty doręczenia orzeczenia. Orzeczenie to zostało doręczone w dniu [...], natomiast odwołanie zostało złożone osobiście dnia [...] tj. po upływie terminu do wniesienia odwołania.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku I. K. wskazała na zły stan zdrowia, domagając się rozpatrzenia sprawy o zaliczenie do jednego ze stopni niepełnosprawności.

Pełnomocnik skarżącej w uzupełnieniu skargi domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia, zarzucając naruszenie art. 7,8,9,10 kpa oraz art. 77 § 1 kpa mające istotny wpływ na wynik sprawy.

Uzasadniając zarzuty skargi pełnomocnik podał, że organ, zgodnie z zasadą informowania stron, wyrażoną w art. 9 kpa, po wpłynięciu odwołania od orzeczenia organu I instancji winien pouczyć skarżącą o konieczności złożenia wraz z odwołaniem wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania oraz konieczności uprawdopodobnienia, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy skarżącej. Organ tego nie uczynił i skarżąca nie wiedziała o takiej możliwości.