26.09.2006

Wyrok NSA z dnia 26 września 2006 r., sygn. II FSK 1196/05

1. Zgodnie z art. 174 p.p.s.a. podstawą skargi kasacyjnej może być naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie lub naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.W świetle art. 176 u.p.p.s.a. podstawy skargi kasacyjnej powinny zostać uzasadnione. Ze względu na związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi nie wystarczy jednak odwołać się do ogólnikowego stwierdzenia naruszenia przepisów postępowania lub prawa materialnego, czy też ewentualnie poprzeć to przywołaniem przepisu art. 174 u.p.p.s.a, ale konieczne jest wskazanie konkretnego przepisu prawa, oznaczonego numerem i ewentualnie jednostki . redakcyjnej (artykułu, paragrafu, ustępu), który został naruszony oraz na czym to naruszenie polegało.2. Przechodząc do oceny zarzutu naruszenia przepisów postępowania na wstępie należy wskazać, iż stosownie do art. 174 pkt 2 p.p.s.a. zarzut ten może zostać uwzględniony jedynie wtedy, gdy uchybienie sądu mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Użycie przez ustawodawcę słowa wpływ" oznacza, że pomiędzy uchybieniem procesowym, a wydanym w sprawie orzeczeniem podlegającym zaskarżeniu powinien zachodzić związek przyczynowy. Związek ten nie musi być realny, wystarczy, że zaistniała hipotetyczna możliwość odmiennego wyniku sprawy. Ze względu na treść wskazanych przepisów należało przyjąć, iż wydając wyrok Sąd pominął istotne okoliczności faktyczne, które mogły mieć wpływ na wynik sprawy (art. 106 § 4 p.p.s.a.) oraz to, iż był związany prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Pile z dnia 14 marca 2003 r. sygn. akt VU 5/00 o ukończeniu postępowania upadłościowego. Podniesione w skardze kasacyjnej zarzuty naruszenia przepisów postępowania w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy (art. 174 pkt 2 p.p.s.a.) skierowane zostały przede wszystkim przeciw uzasadnieniu zaskarżonego wyroku (art. 141 § 4 p.p.s.a.) i powiązane z przepisami art. 106 § 4 i 170 p.p.s.a. Formułując ten zarzut nie wyjaśniono jednak na czym naruszenie tych przepisów polegało i czy miało taki charakter, iż mogło wpłynąć na wynik sprawy. Ze względu na treść wskazanych przepisów należało przyjąć, iż wydając wyrok Sąd pominął istotne okoliczności faktyczne, które mogły mieć wpływ na wynik sprawy (art. 106 § 4 p.p.s.a.) oraz to, iż był związany prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Pile z dnia 14 marca 2003 r. sygn. akt VU 5/00 o ukończeniu postępowania upadłościowego.3. W zwięzłym przedstawienia stanu faktycznego sprawy podano wszystkie niezbędne okoliczności i fakty, które miały istotny wpływ na ukształtowanie stanu faktycznego rozpoznawanej sprawy. 4. Naruszenie przepisu prawa materialnego przez jego błędną wykładnię oznacza niewłaściwe odczytanie przez sąd treści tego przepisu. Natomiast niewłaściwe zastosowanie polega na tzw. błędzie subsumcji, co wyraża się w tym, że stan faktyczny ustalony w sprawie błędnie uznano za odpowiadający stanowi hipotetycznemu przewidzianemu w normie prawnej, albo że ustalony stan faktyczny błędnie nie podciągnięto" pod hipotezę określonej normy prawnej.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne