Wyrok NSA z dnia 13 września 2006 r., sygn. II FSK 1102/05
1. Powołanie w uzasadnieniu skargi kasacyjnej tego przepisu w dodatku w oderwaniu od przepisów postępowania sądowego nie pozwala traktować go jako żadnej z jej podstaw wymienionych w art. 174 p.p.s.a.
2. W petitum skargi w ogóle nie wskazano, jaki konkretnie przepis prawa materialnego miał zostać w ten sposób naruszony. W uzasadnieniu natomiast powołano się jedynie ogólnie na rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz objaśnienia do tegoż rozporządzenia, które niewątpliwie nie zawiera żadnych norm prawa materialnego i nie może stanowić podstawy skargi kasacyjnej wskazanej wart. 174 pkt 1 p.p.s.a.
3. Stwierdzenie, czy w rozpatrywanej sprawie skarżący nie mieli obowiązku sporządzania~protokołów zniszczeń rzeczy i ubytków, a organy podatkowe nie były uprawnione do żądania ich przedstawienia, czy też mieli taki obowiązek, któremu odpowiadało uprawnienie organu do żądania ich przedstawienia w trakcie kontroli należy natomiast ocenić jako spór o prawidłowość zastosowanie przez organy podatkowe przepisów postępowania.
Wyrokiem z dnia 5 maja 2005 r., sygn. akt SA/Sz 1669/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Jadwigi B i Ryszarda B na decyzję Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 25 lipca 2003 r., nr ZPB-4117-68/03 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.
W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji podał, że decyzją z dnia 25 lipca 2003 r., Nr ZPB-4117-68/03, Izba Skarbowa w Szczecinie utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w Kołobrzegu z dnia 30 kwietnia 2003r., Nr NU-l-1/41100-6/03.
Z uzasadnienia powyższej decyzji wynika, że 2000r. Jadwiga B prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej odzieży w ramach F P i H w K. Podatek dochodowy od osób fizycznych opłacała na zasadach ogólnych, w oparciu o prowadzoną podatkową księgę przychodów i rozchodów, w której przychód ze sprzedaży towarów handlowych ujmowany był na podstawie danych wynikających z zapisów kasy fiskalnej. Małżonek podatniczki - Ryszard B świadczył usługi hotelarskie i z tego tytułu opłacał podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W zeznaniu o wspólnych dochodach za 2000r. (PIT-36) Jadwiga B ze swojego źródła przychodów zeznała stratę w wysokości 6.792,66 zł, obliczoną od przychodów w wysokości 140.761,35 zł i kosztów jego uzyskania w wysokości 147.554,01 zł. Dochód z emerytury Ryszarda B wyniósł 4.268,44 zł. Podatek należny od wspólnych dochodów nie wystąpił, ponieważ wynikająca z zeznania podstawa opodatkowania była niższa od kwoty wolnej od podatku na ten rok. W tej sytuacji pobrane przez płatnika na poczet podatku dochodowego zaliczki od emerytury męża w wysokości 54,60 zł wykazane zostały jako nadpłata.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
