Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2005 r., sygn. I FSK 204/05
1. Zrealizowanie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wymaga z jednej strony spełnienia sformalizowanych czynności, a z drugiej strony musi dotyczyć transakcji, które miały miejsce w rzeczywistości i w takim rozmiarze jaki wynika z treści dokumentów stanowiących podstawę do rozliczenia podatku.
2. Przesłanki nieważności czynności prawnych w wyniku sprzeczności z ustawą lub zasadmi współżycia społecznego albo mających na celu obejście ustawy(art. 58kc) oraz przesłanki składanych dla pozoru oświadczeń woli (art.83kc) nie muszą się wzajemnie wykluczać, albowiem pojęcie obejścia prawa i pozorności są sobie znaczeniowo bliskie i niejednokrotnie się pokrywają.
3. Skoro miała miejsce sprzedaż towarów własnych w ilościach w jakich została ujęta sprzedaż w deklaracjach VAT-7 to podstawa prawna rozstrzygnięcia w postaci art. 33 ust. 1 obowiązującej do 30 kwietnia 2004 r. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) odpowiada prawu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, wyrokiem z dnia 24 listopada 2004 r. sygn. akt I SA/Gd 1011/02 oddalił skargę Zbigniewa Z. na decyzję Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 1 kwietnia 2002 r. Nr PPI-4408-40/02 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 1998 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku podzielił ustalenia faktyczne oraz argumentację prawną organów podatkowych, że Zbigniew Z. prowadząc w 1998 r. działalność gospodarczą pod firmą "G" (o statusie prawnym zakładu pracy chronionej) w zakresie obrotu i przetwórstwa metalami szlachetnymi i kamieni szlachetnych doprowadził do utworzenia podmiotu gospodarczego o nazwie "G", aby pod pozorem dokonanych transakcji zakupu metali szlachetnych od podatników podatku VAT uzyskiwać korzyści finansowe polegające na zwolnieniu od wpłat do urzędu skarbowego zobowiązania w podatku VAT oraz zwolnieniu od wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Sąd administracyjny stwierdził, iż na przestrzeni 1998 r. Zbigniew Z. zawyżył podatek naliczony obniżający podatek należny poprzez odliczenia podatku VAT z 288 faktur zakupu wystawionych przez firmę "G" metali i kamieni szlachetnych w ilości 2.163,2 kg o łącznej wartości netto 34.278.653,20 + VAT 7.541.303,72 zł. Zdaniem Sądu administracyjnego ustalone w toku postępowania podatkowego, okoliczności powstania firmy "G" J. S., wielkości obrotu firmy skarżącego przez i po powstaniu firmy "G" J. S., wyniki kontroli podatkowej przeprowadzonej u tegoż podatnika nie potwierdziły możliwości pozyskania dla skarżącego towaru objętego zakwestionowanymi fakturami, albowiem wskazani przez wystawcę faktur dostawcy metali szlachetnych nie potwierdzili tych transakcji lub nie prowadzili w tym okresie działalności gospodarczej. Ponadto takie okoliczności jak dokonywanie przez J. S. (a nie przez skarżącego) 57 wpłat gotówkowych jako wpłaty własnej na rachunek bankowy firmy skarżącego i przelew tych pieniędzy na rachunek bankowy "G" jednoczesną wypłatą tych pieniędzy z rachunku bankowego G przez J. S. oraz fakt, iż żadna z wpłat nie miała pokrycia w środkach pieniężnych pochodzących z działalności gospodarczej skarżącego, a także analiza dowodów z przesłuchań pracowników obu firm, pozwoliły na obalenie twierdzeń skarżącego oraz J. S. o rzeczywistym istnieniu samego obrotu gospodarczego jak i jego rozmiarach we współdziałaniu z firmą G. Sąd administracyjny uznał, że postępowanie podatkowe w omawianym zakresie było pełne, a przeprowadzona analiza dowodów została dokonana z uwzględnieniem zasad wiedzy i doświadczenia. Zatem materiał dowody zebrany w sprawie podatkowej pozwalał na stwierdzenie, że ma tu zastosowanie dyspozycja art. 83 § 1 i 58 Kodeksu cywilnego albowiem dwie firmy. tj. skarżącego i J. S. tak układały interesy, by skarżący pod pozorem dokonanych transakcji zakupu metali szlachetnych od J. S. mógł uzyskiwać korzyści finansowe z ustawy podatkowej. Prawidłowo więc organy podatkowe zastosowały przepis § 54 ust. 4 pkt 5 lit. c rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 156 poz. 1024). Sąd administracyjny podkreślił w związku z tym, że przy rozpoznaniu tego typu spraw organy podatkowe są uprawnione do pominięcia podatkowych skutków dokonanych przez podatnika czynności dla pozoru.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku podzielił również ustalenia organów podatkowych, iż Zbigniew Z., zajmował się sprzedażą wyrobów własnych ze złota, które posiadał z innych źródeł, a sprzedaż dokumentował w deklaracjach VAT-7.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
