20.09.2005 Podatki

Wyrok NSA z dnia 20 września 2005 r., sygn. FSK 2127/04

1. Odmienna ocena dowodów zgromadzonych przez organy podatkowe i zaprezentowanych przez podatnika i wyprowadzenia na jej podstawie własnych wniosków nie stanowi o tym, że sąd uchybia dyspozycji art. 187 § 1 u.p.s.a., nie wskazując podstaw do stwierdzenia wadliwości zaskarżonej decyzji.
2. Skoro sąd administracyjny I instancji, mimo zakresu zaskarżenia zawartego w skardze i jej uzasadnieniu, zaprezentował swe stanowisko odnośnie każdego z zakwestionowanych przez organy podatkowe wydatków i nieuznania ich za koszt uzyskania przychodu, podzielając w tym zakresie stanowisko organu odwoławczego, z zachowaniem art. 141 § 4 u.p.s.a., w ww. zakresie zarzut naruszenia przepisu postępowania - ograniczony faktycznie do ram dyspozycji art. 141 § 4 u.p.s.a. - nie może być uwzględniony.
3. Ustalony stan faktyczny nie wykazał, by istniał chociażby potencjalny związek poniesionych przez skarżącego zakwestionowanych wydatków z uzyskanym przychodem lub możliwością przyczynienia się do osiągnięcia przez skarżącego przychodu z danego źródła, co odnosi się również do niezaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodu wydatku skarżącej spółki w zakresie ubezpieczenia członków zarządu od odpowiedzialności cywilnej. Tym samym WSA ocenił prawidłowo zebrany w sprawie materiał dowodowy, nie naruszając przepisów postępowania i właściwie odniósł go do dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Decyzją z dnia 28.12.2001 r. Inspektor Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w Rzeszowie, kierując się m.in. art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 ze zm.), określił stronie skarżącej Z. S.A. w P. (aktualnie - F. S.A.) zobowiązanie w podatku dochodowym od osób za rok 2000, zaległość podatkową w tym podatku wraz z odsetkami. W wyniku rozpoznania odwołania skarżącego, decyzją z dnia 23.05.2002 r. Izba Skarbowa w Rzeszowie, uchyliła decyzję organu I instancji w części i obniżyła należny podatek dochodowy z kwoty 47.231 zł do kwoty 26.702,40 zł, zaległość podatkową z kwoty 47.231 zł do kwoty 26.702,40 zł wraz z odsetkami. Od decyzji tej pełnomocnik strony skarżącej wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie w części nieuznania za koszt uzyskania przychodu wydatków związanych z zawartymi z firmą D. S.A. w R. umowami, w tym:

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne