Wyrok NSA z dnia 6 maja 2005 r., sygn. FSK 1746/04
Regulacje zawarte w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług odnoszą się do nabywcy towarów i usług, któremu przyznają prawo do rozliczenia podatku jaki sam zapłacił przy nabyciu towarów i usług (podatku naliczonego). Nie odnoszą się one zatem do sprzedaży towarów i usług w związku z czym nie można było wyprowadzić z nich jakichkolwiek wniosków co do dopuszczalności zasad korygowania wysokości podatku należnego przez sprzedawcę.
Wyrokiem z dnia 29.04.2004 r, sygn. akt 1 SA/Gd 124/01, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę Spółki w Strzekęcinie na decyzję Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 20 grudnia 2000 r. nr IS.PP/PC/82/1131VAT/00/08 w przedmiocie zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiąc luty 2000 r.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło na podstawie następującego stanu faktycznego:
W dniu 7.09.2000 r. Urząd Skarbowy w Pucku wydał decyzję nr US.ZO-86/74A/AT/00, w której określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług za luty 2000 r. w kwocie 6.387 zł. Wskazano w niej, ze podatnik w rozliczeniu podatkowym za luty 2000 r. korygując podatek należny na podstawie faktur korygujących nr 2-7 z dnia 21 lutego 2000 r. naruszył postanowienia § 44 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z 22.12.1999 r. (Dz, U. nr 109, poz. 1245 z późn. zm.) w zw. z art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług i § 37 ust. 1 rozporządzenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
