Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2005 r., sygn. FSK 1849/04
Podstawą skargi kasacyjnej z art. 174 pkt 2 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest naruszenie przez sąd (a nie przez organy podatkowe) przepisów postępowania sądowo-administracyjnego w sposób, który mógł mieć istotny wpływ na wynik sprawy. W jej ramach skarżący musi bezwzględnie powołać przepisy postępowania sądowo-administracyjnego, którym uchybił sąd, uzasadnić ich naruszenie i wykazać, że wytknięte uchybienia mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Zatem powołanie w skardze kasacyjnej przepisów ordynacji podatkowej w oderwaniu od przepisów postępowania sądowego nie pozwala traktować ich jako podstawy kasacyjnej określonej w art. 174 pkt 2 p.p.s.a.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11.03.2004 r. sygn. akt SA/Rz 241/02, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargi Marka W. na decyzje Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 9.01.2002 r., nr L.IS-I/1/823/235/2001, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 1997 oraz nr L.IS-I/1/823/236/2001 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 1998.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji ustalił, iż zaskarżonymi decyzjami Izba Skarbowa utrzymała w mocy decyzje Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w Rzeszowie z dnia 27.09.2001 r., którymi określono Markowi W.:
- wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 r. w kwocie 55.925,30 zł, zaległości podatkowej w kwocie 51.629,70 zł oraz wysokości odsetek za zwłokę w kwocie 73.191,60 zł,
- wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r. w kwocie 20.297,10 zł, zaległości podatkowej w kwocie 14.410,80 zł oraz wysokości odsetek za zwłokę w kwocie 14.049,90 zł.
Decyzje organu I instancji zostały wydane w wyniku przeprowadzonych kontroli w firmie handlowej, w ramach której podatnik prowadził w latach 1997-1998 działalność gospodarczą. Kontrole te wykazały nieprawidłowości w wyliczeniu przychodu i kosztów uzyskania przychodów - po szczegółowej, losowej analizie i porównaniu wielkości zakupu towarów handlowych z wielkością dokonanej sprzedaży Inspektor Kontroli Skarbowej stwierdził nieudokumentowaną sprzedaż towarów i, w oparciu o ilość brakującego towaru w każdym z analizowanych asortymentów oraz średnią cenę wyliczoną indywidualnie dla każdego asortymentu, ustalił niezaewidencjonowany przychód w kwocie 109.447,83 zł za rok 1997 i 29.070,41 zł za rok 1998. Ustaleń tych dokonano w oparciu o dane w zakresie wagi opakowań (gdyż na fakturach sprzedaży wskazywano wyłącznie kilogramy, podczas gdy na fakturach zakupu jednostką miary były zarówno kilogramy, jak i sztuki) uzyskane w wyniku przesłuchań świadków. Porównanie stanu ilościowego towaru zakupionego i sprzedanego wykazywało większy zakup niż wykazaną sprzedaż, co zdaniem organu odwoławczego przy braku wykazania zapasów towarów w remanentach końcowych (na koniec 1997 i 1998 r.), wskazuje, że podatnik dokonując sprzedaży nie prowadził rzetelnej jej ewidencji. Inspektor stwierdził również zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o kwotę 8.871,37 zł odnośnie 1997 r. oraz o kwotę 11.294,59 zł odnośnie roku 1998.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
