Wyrok NSA z dnia 15 listopada 2005 r., sygn. FSK 2582/04
Wykładnia art. 46 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. nr 98 poz. 1070 ze zm./, który z mocy art. 29 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych /Dz.U. nr 153 poz. 1269/ stosuje się nie wprost, lecz odpowiednio, w zestawieniu z art. 95 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./ skłania do przekonania, że użyte w pierwszym z tych przepisów określenie "sędzia innego sądu" nie obejmuje sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego delegowanych na zasadach i w warunkach określonych w tym ostatnim przepisie. Odpowiednie stosowanie przepisów Prawa o ustroju sądów powszechnych polega bowiem w szczególności na uznaniu za prawidłowe składów orzekających Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, powołanych z wymaganiami stanowiącego lex specialis przepisu art. 95 par. 1 powołanej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędziowie NSA Edyta Anyżewska, Stefan Babiarz (spr.), Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "P." Polsko-Francuskiej Spółki z o.o. z siedzibą w Ż. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 maja 2004 r. sygn. akt III SA 201/03 w sprawie ze skargi "P." Polsko-Francuskiej Spółki z o.o. z siedzibą w Ż. na decyzje Ministra Finansów z dnia: 20 grudnia 2002 r. (...) i 30 kwietnia 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o podatku dochodowym od osób prawnych za lata 1996, 1997, 1999 i 2000 oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 25 maja 2004 r. III SA 201/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi Polsko-Francuskiej Spółki z o.o. "P." z/s w Ż. na cztery decyzje Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2002 r. (...) i z dnia 30 kwietnia 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji określających wysokość zobowiązania podatkowego, zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę w podatku dochodowym od osób prawnych za lata 1996, 1997, 1999 i 2000. W przyjętym przez Sąd stanie faktycznym sprawy podkreślono, że Minister Finansów stwierdził, iż zaskarżone wnioskiem decyzje nie naruszały prawa w sposób rażący to jest taki by naruszenie to wywoływało oczywistą, niedwuznaczną i ewidentną sprzeczność pomiędzy treścią przepisu a rozstrzygnięciem objętym decyzją oraz by skutki jakie to naruszenie wywoływało nie dawały się pogodzić z zasadami demokratycznego państwa prawnego. Co więcej organ ten przyjął, że decyzje Izby Skarbowej zasadnie wyłączały z kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od wartości hali produkcyjnej wniesionej do Spółki przez Waldemara N. aktem notarialnym z dnia 23 maja 1992 r. z aneksem z 10 sierpnia 1994 r., gdyż oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste i przeniesienie tego prawa w drodze umowy wymaga wpisu do księgi wieczystej. Wpis ten miał zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm. zwanej dalej ugn./ charakter konstytutywny. W sytuacji gdy W. N. wnosił do Spółki "własność działki stanowiącej część nieruchomości i zabudowaną halę produkcyjną", a nie był właścicielem działki lecz użytkownikiem wieczystym to nie mógł skutecznie przenieść prawa własności budynków bez przeniesienia prawa wieczystego użytkowania działki, na której ta hala została wzniesiona.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
