Wyrok NSA z dnia 15 września 2005 r., sygn. FSK 2176/04
Osoby prowadzące działalność gospodarczą z tytułu odbywania podróży służbowych nie mogą rozliczyć w kosztach uzyskania przychodu kosztów faktycznie poniesionych z tytułu zwiększonych wydatków na koszty utrzymania, lecz mogą zaliczyć do nich tylko ich część /w formie pewnego "ryczałtu"/, równą diecie za czas podróży służbowej.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 15 września 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 maja 2004 r. I SA/Po 172/02 w sprawie ze skargi Bogusława Ł. na decyzję Izby Skarbowej w Z. z dnia 19 grudnia 2001 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r. - oddala skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 20 maja 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, działając na podstawie art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ uchylił decyzję Izby Skarbowej w Z. z dnia 19 grudnia 2001 r., orzekł o kosztach postępowania i wstrzymał wykonanie decyzji do dnia uprawomocnienia się wyroku. Zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w Ż. z 20 sierpnia 2001 r., określającą Bogusławowi Ł. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 1998, zaległość podatkową w tym podatku oraz odsetki za zwłokę w zapłacie podatku. Stwierdzono, iż spółka, której wspólnikiem był podatnik, zawyżyła koszty uzyskania przychodu m.in. o wartość diet i ryczałtów z tytułu podróży służbowych wspólników oraz zaniżyła przychód. Organy podatkowe ustaliły, iż podatnik był wspólnikiem spółki cywilnej T., świadczącej usługi transportowe w zakresie przewozu towarów na terenie RFN, Włoch, Francji. Wspólnicy świadczyli pracę na rzecz spółki, dokonując przewozów towarów. Do kosztów uzyskania przychodów spółki zaliczyli zaś wartości diet i ryczałtów za noclegi, wypłacanych na podstawie delegacji "polecenia wyjazdu służbowego", wystawianych dla wspólników. Organy podatkowe uznały, iż przewóz towarów, dokonywany przez wspólników nie mieści się w pojęciu podróży służbowej, zawartym w par. 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowych na terenie kraju. Przewozy stanowiły bowiem istotę działalności gospodarczej wspólników, wyjazd za granicę w celu przewozu towaru nie może więc być uznany za podróż służbową. Taką podróżą byłby np. wyjazd do kontrahenta zagranicznego w celu ustalenia warunków kontraktu. Kosztów związanych z takimi wyjazdami nie było. Tym samym brak było podstaw do zaliczenia wartości diet i ryczałtów do kosztów uzyskania przychodu, naruszało to bowiem art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Izba Skarbowa zauważyła ponadto, iż wartość pracy własnej wspólnika nie stanowi kosztów uzyskania przychodu w myśl art. 23 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty