Wyrok NSA z dnia 13 listopada 2001 r., sygn. II SA/Po 1114/00
Wolnostojąca kabina telefoniczna jest niewątpliwie obiektem budowlanym zlokalizowanym w przestrzeni i związanym z gruntem przez fundamentowanie. Ze swej natury musi być wyposażona przede wszystkim w instalację telefoniczną, a także elektryczną - i być może - w inne urządzenia. Ta ostatnia cecha /instalacja zasilania/ odróżnia kabiny telefoniczne od wymienionych w art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ obiektów małej architektury.
Z uwagi, zatem na wymienione cechy charakterystyczne dla kabin telefonicznych, uzasadnione jest ich zakwalifikowanie jako budowli w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. "b" Prawa budowlanego. Traktowanie ich jako obiektów małej architektury byłoby nieuzasadnione.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Masz już konto? Zaloguj się
