Wyrok NSA z dnia 10 maja 2001 r., sygn. I SA/Łd 4/99
Na podstawie art. 200 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ strona ma prawo wypowiedzieć się w przedmiocie całego materiału dowodowego zgromadzonego w danej sprawie podatkowej, niezależnie od tego, w jakiej fazie jej załatwiania został on zebrany, oraz przez który organ podatkowy: pierwszej czy drugiej instancji.
Obowiązek wyznaczenia stronie trzydniowego terminu do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego ciąży także na organie odwoławczym.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Ewy T.-N. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 18 listopada 1998 r. w przedmiocie określenia i ustalenia podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1995 r. i na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 oraz art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję, a także zasądził od Izby Skarbowej na rzecz skarżącej trzysta osiemdziesiąt dziewięć złotych pięćdziesiąt groszy tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
UZASADNIENIE
W dniu 23.12.1997 r. Inspektor Kontroli Skarbowej wszczął postępowanie kontrolne w firmie - Drukarnia "E.", należącej do Ewy T.-N. Zakres kontroli obejmował rzetelność deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowość obliczania i wpłacania podatku od towarów za miesiące podatkowe 1995 r. W dniu wszczęcia kontroli strona nie okazała dokumentacji dotyczącej podatku od towarów i usług za ww. okres. Zgodnie z oświadczeniem Strony cała dokumentacja podatkowa /łącznie z dokumentami źródłowymi/ została skradziona z samochodu w dniu 17.12.1997 r. Powyższa kradzież została zgłoszona w Komisariacie V Policji Ł.-G. Pismem z dnia 15.01.1998 r. Komisariat V Policji powiadomił Stronę o umorzeniu dochodzenia wobec niewykrycia sprawców przestępstwa. Inspektor działając na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej, pismem z dnia 23.12.1997 r. wezwał Właścicielkę Drukami do przedstawienia w terminie do 26.01.1998 r. m.in. duplikatów faktur VAT otrzymanych w 1995 r. W dniu 26.01.1998 r. Pełnomocnik Strony wniósł pismo, w którym wskazał dzień 30.04.1998 r. jako realny termin do odtworzenia skradzionych akt. Czynności kontrolne Inspektor wznowił w dniu 24.04.1998 r. Dostarczono wówczas duplikaty faktur VAT, faktury korygujące VAT oraz kserokopie sprzedaży faktur VAT, które zostały uwzględnione przez kontrolującego. W dniu 26.05.1998 r. zapoznano Pełnomocnika Strony z treścią dokumentów oraz z ustaleniami pokontrolnymi zawartymi w protokole z dnia 15.05.1998 r. Z uwagi na fakt, iż Podatnik nie udokumentował oryginałami faktur VAT bądź duplikatami faktur VAT kwot podatku naliczonego wykazanych w złożonych deklaracjach VAT-7 w 1995 r., odliczonego od należnego za poszczególne miesiące 1995 r., Inspektor Kontroli Skarbowej - decyzją, z dnia 8.06.1998 r.(...) określił prawidłowe kwoty zobowiązań podatkowych w 1995 r., kwoty zaległości podatkowych wraz z odsetkami oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe. Od powyższej decyzji Inspektora strona wniósł odwołanie. Izba Skarbowa w Ł. nie znajdując podstaw do uchylenia zaskarżonej decyzji Inspektora, decyzją z dnia 18.11.1998 r. (...) utrzymała ją w mocy. Zarzuty podniesione w skardze. Na decyzję ostateczną skarżąca wniosła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w której powtórzyła w większości zarzuty zawarte w odwołaniu od decyzji Inspektora. Skarżący decyzji Izby zarzuca: - naruszenie przepisów postępowania, które miało decydujący wpływ na wynik sprawy; - naruszenie art. 19 ustawy o podatku od towarów i usług oraz par. 54 ust. 3 i par. 56 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania ustawy o podatku od towarów i usług, poprzez ich błędną wykładnię, - naruszenie art. 27 ustawy o podatku od towarów i usług, poprzez jego bezpodstawne zastosowanie, - naruszenie art. 200 par. 1 ordynacji podatkowej w postępowaniu odwoławczym. Zdaniem organów podatkowych. Izba Skarbowa w Ł. uważa, iż argumenty zawarte w przesłanej skardze nie zasługuje na uwzględnienie, a rozstrzygnięcie decyzji z dnia 18.11.1998 r. (...) jest zasadne. Stosownie do przepisu art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach stwierdzających nabycie towarów lub usług. Jeżeli więc Podatnik nie posiada ww. faktur nie może on skorzystać z prawa określonego w art. 19 ust. 1 ww. ustawy. Jednocześnie, zgodnie z obowiązującym w 1995 r. par. 35 ust. 3 oraz par. 36 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 682 ze zm./, podstawą do obniżenia przez nabywcę kwoty podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego stanowią wyłącznie oryginały faktur lub faktur korygujących, albo ich duplikaty. W sytuacji natomiast, jeżeli oryginał faktury, faktury korygującej, rachunku uproszczonego lub rachunku korygującego dotyczącego rachunku uproszczonego ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca ponownie wystawia fakturę lub rachunek zgodnie z danymi zawartymi w kopii faktury lub rachunku /faktura lub rachunek uproszczony wystawiony ponownie musi zawierać wyraz "duplikat"/. Jest to możliwość przewidziana w przepisach o podatku od towarów i usług dla podatników, którzy mogli znaleźć się w sytuacji zaistniałej w przedmiotowej sprawie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
