Wyrok NSA z dnia 24 października 2000 r., sygn. V SA 352/00
1. Niedopuszczalny jest pogląd, iż skoro właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczy zgodności z prawem decyzji to wykluczona jest możliwość zgłaszania "zarzutów merytorycznych" dotyczących postępowania: ustaleń dowodowych i ocen stanu faktycznego, subsumcji, rzetelności postępowania. Niezgodność decyzji z prawem może bowiem wyrażać się w najrozmaitszych przejawach: w naruszeniu prawa materialnego poprzez jego błędne zastosowanie lub interpretację, w brakach postępowania polegających na jego nierzetelności, błędnym posługiwaniu się przepisami proceduralnym, brakach postępowania dowodowego, niewłaściwym zgromadzeniu materiału faktycznego, brakach i błędach subsumcji, niewłaściwej ocenie merytorycznej dokonanych ustaleń, nielogiczności rozumowań działającego organu. We wszystkich wskazanych wypadkach dochodzi do wadliwości objętych kontrolnym działaniem NSA.
2. Prawidłowe posłużenie się w sprawie przez organy administracji prawną podstawą odmowy wjazdu wskazaną w art. 13 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./ wymaga, aby rozbieżność celu deklarowanego i rzeczywistego dotyczyła tej podróży, w czasie której cudzoziemcowi odmówiono wjazdu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
