Wyrok NSA z dnia 25 maja 2000 r., sygn. I SA/Łd 502/98
Za własne środki trwałe podlegające amortyzacji /par. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych - Dz.U. nr 30 poz. 130 ze zm./ należy uznać tylko środki trwałe, stanowiące wspólny majątek wspólników spółki cywilnej.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Ireneusza Z. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 2 marca 1998 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych i na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 55 ust. 1 powyższej ustawy - zasądził od Izby Skarbowej w (...) na rzecz skarżącego (...) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
UZASADNIENIE
Zaskarżoną decyzją z dnia 2 marca 1998 r. Izba Skarbowa w (...) - po rozpatrzeniu odwołania Ireneusza Z. od decyzji Urzędu Skarbowego w T.M. z dnia 10 września 1997 r. w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym za 1994 r. - uchyliła tę decyzję w części i zmniejszyła podatek z 20.734,10 zł do 20.392,50 zł. Określenie podatku w innej wysokości niż wynikająca z zeznania podatkowego nastąpiło m.in. z powodu nieuznania przez organy podatkowe odpisów amortyzacyjnych w wysokości 115.296.800 st. zł za koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej w spółce cywilnej, której wspólnikiem był Ireneusz Z. /Hurtownia Artykułów Żywnościowych "A." - pozostali wspólnicy do Bożena i Stanisław małżonkowie F./, oraz z zakwestionowania odliczenia od dochodu darowizny w wysokości 2.073.050 st. zł. W uzasadnieniu decyzji Izba Skarbowa w szczególności podała, że spółka cywilna "A." wprowadziła do ewidencji środków trwałych i amortyzowała następujące środki trwałe, które nie zostały nabyte przez tę spółkę: wagę marki Angel, samochód marki Mercedes 207D, samochód marki Mercedes 307D, kontener chłodniczy, plac utwardzony, budynek magazynowo-administracyjny, budynek kiosku i ogrodzenie. Waga, samochody i kontener zostały zakupione przed zawarciem umowy spółki "A.", to jest przed 20 grudnia 1992 r., przez Ireneusza Z. /waga i jeden samochód/ oraz przez Hurtownię Ireneusza Z. i I.K. /drugi samochód i kontener/. Natomiast małżonkowie F., będący właścicielami nieruchomości, udostępnili w dniu 25 grudnia 1992 r. spółce cywilnej znajdujący się na tej nieruchomości budynek magazynowo-administracyjny i plac, a w dniu 2 listopada 1993 r. wnieśli do spółki prawo bezpłatnego użytkowania tego budynku i placu. Skoro zatem środki trwałe nie stanowiły własności spółki /zostały wniesione tylko do używania/, to w świetle par. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. 1994 nr 104 poz. 508/ brak jest podstaw do dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych. Brak jest również podstaw, aby uznać, że to spółka "A." wzniosła na cudzym gruncie /na nieruchomości małżonków F./ ogrodzenie i budynek kiosku. Według oświadczenia Stanisława F. z dnia 10 lutego 1998 r. ogrodzenie i budynek kiosku wybudował on sam, a ich wartość ustalił biegły; wyceny dokonano dla Stanisława F. Natomiast w wyjaśnieniach z dnia 24 lutego 1998 r. spółka "A." podała, że powyższe inwestycje zostały wykonane za pieniądze z dochodu spółki. W świetle par. 4 ust. 1 pkt 4 cytowanego rozporządzenia z dnia 27 marca 1992 r. odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od budynków i budowli wzniesionych na cudzym gruncie, jednakże podstawę naliczenia stanowi koszt ich wytworzenia stosownie do par. 5 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/. Z przepisu ust. 3 tego paragrafu wynika, iż do kosztu wytworzenia nie zalicza się pracy własnej podatnika. Spółka "A." nie przedstawiła żadnych dowodów - rachunków świadczących o nakładach inwestycyjnych poniesionych na budowę ogrodzenia i kiosku, nie udowodniła, że to ona była inwestorem. Izba Skarbowa stwierdziła, że nie może również uwzględnić inwestycji w obcych środkach trwałych związanych z modernizacją budynku magazynowo-administracyjnego i placu, ponieważ podstawę do obliczenia odpisów amortyzacyjnych od inwestycji w obcych środkach trwałych stanowią wydatki na ich modernizację /ulepszenie/, a spółka nie przedstawiła organom podatkowym rachunków, na podstawie których mogłaby określić kwotę tych wydatków, stanowiącą wartość początkową inwestycji w obcych środkach trwałych. Z kolei odliczenie darowizn od dochodu Ireneusza Z. organy podatkowe zakwestionowały z tego powodu, że darowizn dokonała spółka cywilna, a nie imiennie Ireneusz Z. jako osoba fizyczna. Natomiast zmniejszenie wysokości podatku dochodowego przez Izbę Skarbową nastąpiło z powodu uznania przez nią za koszty uzyskania przychodów opłat z tytułu leasingu sprzętu chłodniczego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
