Wyrok NSA z dnia 18 września 1998 r., sygn. I SA/Gd 1923/96
1. Jest zasadą, że pierwotnym czynnikiem pozwalającym uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu jest przychód, a zatem podatnik musi osiągnąć przychód by mógł przy obliczaniu podstawy opodatkowania uwzględnić wydatek czy wydatki jakie poniósł w celu osiągnięcia tego przychodu.
2. Wydatki poniesione na wyprodukowanie wyrobu winny być, co do zasady, uznane za koszty uzyskania przychodu. Za takie koszty winny być również uznane wydatki poniesione na wyprodukowanie części wyrobu, która nie została sprzedana.
UZASADNIENIE
Zaskarżoną decyzją z dnia 30 września 1996 r. Izba Skarbowa w Gdańsku utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w S.-G. z dnia 21 czerwca 1996 r. określającą należny od przedsiębiorstwa Produkcyjno-Usługowego "S." Spółki z o.o. w S. podatek dochodowy od osób prawnych za 1994 r. na kwotę 103.462 zł.
Wyliczając wysokość podstawy opodatkowania organy podatkowe dokonały korekty wykazanej kwoty dochodu uzyskanego z prowadzonej działalności gospodarczej w ten sposób, że nie uznały za koszty uzyskania przychodów kwoty 22.745,49 zł z tytułu odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, która nie została zgromadzona na wyodrębnionym rachunku bankowym jak również nie została wydatkowana na cele socjalne załogi oraz kwoty 67.136,46 zł z tytułu obniżki wartości wyrobów gotowych zwróconych Spółce przez odbiorców.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
