Wyrok NSA z dnia 19 marca 1997 r., sygn. V SA 1705/95
Przepis art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ nie stanowi tytułu prawnego do ubiegania się o uprawnienia kombatanckie przez osobę, która jako małoletnie dziecko została odebrana rodzicom i wywieziona do przymusowej pracy na terenie III Rzeszy. Praca przymusowa natomiast może stanowić podstawę do ubiegania się o świadczenie pieniężne przewidziane w ustawie z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich /Dz.U. nr 87 poz. 395/, jeżeli zostaną spełnione przesłanki przewidziane w przepisach tej ustawy, niezbędne do przyznania świadczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę Edwarda Ź. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 26 września 1995 r. w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
