Wszystko o skutkach wykorzystywania przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych
Praktyka gospodarcza wskazuje, że przekazanie pracownikom samochodów służbowych wiąże się z ryzykiem podatkowym. Możliwość ich wykorzystywania przez pracowników do realizacji celów prywatnych powoduje, że obszar ten często staje się przedmiotem zainteresowania organów skarbowych. Pole ryzyka podatkowego występuje tutaj zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy. W stosunku do pracownika wiąże się z ryzykiem określenia przez organy podatkowe przychodu z tytułu nieodpłatnych lub częściowo nieodpłatnych świadczeń. U pracodawcy ryzyko może polegać na zakwestionowaniu zaliczenia wydatków związanych z samochodami służbowymi do kategorii kosztów uzyskania przychodów. Sfera wykorzystywania samochodów służbowych przez pracowników do celów prywatnych nie jest przedmiotem szczegółowej regulacji, musi być zatem oceniana za pomocą ogólnych przepisów, które w praktyce wywołują szereg wątpliwości. Artykuł ten wskazuje kierunki ich rozwiązania.
Wykorzystywanie samochodu do celów prywatnych a nieodpłatne świadczenie
Źródłem „problemów” jest art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na jego podstawie:
za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika,jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Biorąc pod uwagę treść powołanego przepisu, oczywiste jest, że wykorzystywanie samochodów przez pracowników do realizacji celów prywatnych bez konieczności uiszczenia przez nich zapłaty za takie użytkowanie stanowi po ich stronie świadczenie nieodpłatne, które podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Z drugiej strony określenie odpłatności za użytkowanie samochodu do celu prywatnego też nie zapewnia bezpieczeństwa. Przepis bowiem wskazuje, że źródłem opodatkowanego przychodu może być również świadczenie częściowo odpłatne. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje, że zasadniczo przy określaniu przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń należy odwołać się do cen rynkowych (art. 12 ust. 2 i 3 i art. 11 ust. 2-2b updof). To samo kryterium stanowi podstawę oceny, czy mamy do czynienia ze świadczeniem częściowo odpłatnym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
