Postanowienie NSA z dnia 16 grudnia 2025 r., sygn. I GSK 1494/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo (spr.) Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant asystent sędziego Marcin Bubiński po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2025 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 14 września 2023 r. sygn. akt I SA/Go 169/23 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Lubuskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Zielonej Górze z dnia 17 kwietnia 2023 r. nr [...] w przedmiocie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego postanawia: zawiesić postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyrokiem z dnia 14 września 2023 r. sygn. akt I SA/Go 172/23 oddalił skargę [...] na decyzję Dyrektora Lubuskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Zielonej Górze z 17 kwietnia 2023 r. nr [...] w przedmiocie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła skarżąca kasacyjnie, zaskarżając wyrok w całości, zarzucając wydanemu rozstrzygnięciu naruszenie przepisów prawa materialnego i procesowego oraz wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Gorzowie Wielkopolskim. Ponadto wniesiono o zasądzenie od organu kosztów postępowania, kasacyjnego. Wyrażono zgodę na przeprowadzenie rozprawy w trybie zdalnym, jednocześnie oświadczając o posiadaniu technicznych możliwości do uczestniczenia w rozprawie za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną, organ wniósł o oddalenie skargi kasacyjnej w całości, przeprowadzenie rozprawy oraz zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Pismem procesowym z dnia 17 listopada 2025 r. skarżąca kasacyjnie, złożyła wniosek o zawieszenie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym do czasu udzielenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) odpowiedzi na pytanie prejudycjalne w sprawie toczącej się pod sygn. akt I GSK 1486/22.
Skarżąca kasacyjnie wyjaśniła, że Naczelny Sąd Administracyjny przekazał pytanie prejudycjalne do TSUE w zakresie zasad ustalania wysokości kwoty nienależnie pobranych płatności do zwrotu - do niniejszego pisma załączone zostały dwa postanowienia Sądu, co również ma istotne znaczenie dla sprawy prowadzonej pod sygnaturą opisaną w petitum wniosku. Pytanie, jakie zostało postawione pod ocenę TSUE brzmi bowiem: "Czy użyty w przepisach art. 4 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 288/1995 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. L 95/312 z dnia 23 grudnia 1995 r.) oraz art. 60 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz. U. UE. L 2013.347.549) zwrot "korzyści" należy interpretować w ten sposób, że oznacza on nieprzyznanie lub wycofanie całej płatności wynikającej z sektorowego prawodawstwa rolnego, czy wyłącznie tej części płatności, która wynika ze stworzenia sztucznych warunków."
W ocenie skarżącej kasacyjnie, powyższe pytanie odnosi się do kluczowego zagadnienia "korzyści" w ocenie występowania zarzutu sztucznych warunków, a zatem również odnosi się do sytuacji skarżącej, której taki zarzut postawiono. "Korzyść" bowiem jest najistotniejszym tu elementem, bez którego nie było by samego zarzutu. Gdyby jednak Sąd uznał, iż zarzucane skarżącej tzw. sztuczne warunki gospodarowania nie występują, wówczas prowadzenie postępowania w przedmiocie skargi kasacyjnej pełnomocnika strony byłoby zasadne, natomiast w sytuacji, w jakiej Sąd rozważałby możliwości ustalenia występowania tzw. sztucznych warunków gospodarowania w sprawie skarżącej, zasadne mogłoby okazać się zawieszenie tegoż postępowania do czasu rozstrzygnięcia w TSUE w przedmiocie opisanego wyżej pytania prejudycjalnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 935 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) stanowi, że Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego, przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Postanowieniem z dnia 5 czerwca 2025 r., sygn. akt I GSK 1486/22 Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznający skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 7 kwietnia 2022 r., sygn. akt I SA/Rz 96/22, w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Podkarpackiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Rzeszowie z dnia 30 listopada 2021 r., w przedmiocie płatności rolnych, przedstawił do rozstrzygnięcia TSUE następujące pytanie prejudycjalne dotyczące wykładni przepisów prawa unijnego: "Czy użyty w przepisach art. 4 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2988/1995 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. L 95/312 z dnia 23.12.1995 r.) oraz art. 60 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz. U. UE. L 2013.347.549) zwrot "korzyści" należy interpretować w ten sposób, że oznacza on nieprzyznanie lub wycofanie całej płatności wynikającej z sektorowego prawodawstwa rolnego, czy wyłącznie tej części płatności, która wynika ze stworzenia sztucznych warunków."
Mając na uwadze, że rozstrzygnięcie niniejszej sprawy zależy od wydania orzeczenia przez TSUE w zakresie zadanego pytania, zaszła podstawa do zawieszenia postępowania w tej sprawie. Dlatego też na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 w zw. z art. 193 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
