Wyrok NSA z dnia 24 listopada 2023 r., sygn. I FSK 1384/19
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Olejnik, Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Jakimowicz (spr.), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 32/19 w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 5 listopada 2018 r., nr 2201-IOV-2.4103.188-189.2018/10/06 w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień i wrzesień 2015 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. D. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 32/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę M. D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 5 listopada 2018 r. o nr 2201-IOV-2.4103.188-189.2018/10/06 w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień i wrzesień 2015 r.
Sąd I instancji zaakceptował stanowisko organów podatkowych, które na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) pozbawiły skarżącą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z dwóch faktur wystawionych przez G. sp. z o.o. z siedzibą w W. tytułem usług reklamowo-promocyjnych, albowiem faktury te nie dokumentują rzeczywistych transakcji.
Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika z jednej strony, że wystawca spornych faktur nie mógł zrealizować zafakturowanych usług – nie zatrudniał pracowników, nie miał stosownego zaplecza lokalowego, wbrew twierdzeniom skarżącej nie posiadał strony internetowej, nie regulował należności czynszowych za lokal, a prezes spółki nie stawił się w urzędzie na przesłuchanie w charakterze świadka pomimo stosownych wezwań, nie usprawiedliwił też swojej nieobecności. Z drugiej zaś strony, skarżąca nie dysponowała żadnymi konkretnymi i materialnymi dowodami współpracy. Nie posiadała umów, wycen, korespondencji, projektów graficznych, przykładowych ulotek i banerów. Nie przedstawiła również dowodu zapłaty w wysokości 123.000 zł, której rzekomo dokonała w gotówce i to do rąk osoby, której danych personalnych nie sprawdzała i nie pamiętała. Skarżąca nie potrafiła wskazać żadnych szczegółów dotyczących współpracy z wystawcą faktur, a jej pracownicy nie widzieli ulotek reklamujących sklepy skarżącej, których dotyczyć miały sporne faktury.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
